Afslag Op: Goed met een zachte G

We zijn aan de vroege kant als we ons voor Afslag Op melden bij de balie van Golfclub Midden-Brabant in het bijna honderd jaar oude clubhuis Boshuys Klein Utrecht. Omdat het verkeer meezat, maar meer nog omdat we hopen het slechte weer voor te zijn. Er worden stortbuien verwacht, dus elke minuut die we eerder mogen starten is meegenomen. De medewerker kijkt in het teesheet, dat voor iedereen inzichtelijk bij de balie hangt, en ja hoor, er is een gaatje. 'Dan loopt u direct achter de herenochtend aan in plaats van een halfuurtje later te starten.'

Eenmaal in de buurt van de eerste tee – even putten zat er niet in, omdat de pro de hele oefengreen nodig had voor een clinic – vraagt een van de heren van de herenochtend of we nieuwe leden zijn. 'Ik heb u in elk geval nog nooit gezien.' Na een korte uitleg over de reden van ons bezoek krijgen we de vraag of we dan niet liever met de wedstrijd meespelen. 'Anders staat u toch alleen maar te wachten en ons maakt het niet uit.'

Ons ook niet en dus voegen we ons niet veel later bij enkele leden van Golfclub Midden-Brabant, die een nieuwkomer met alle plezier mee de baan in nemen. Dat zou veel vaker moeten gebeuren, bedenken we als we nog maar net onderweg zijn. Veel golfers spelen bij voorkeur in hun eigen groepje, met hun vaste vrienden. En hoewel daar ook veel voor te zeggen valt, is het ontzettend leuk om nu en dan met wildvreemden de baan in te gaan. Je hoort weer eens wat anders, op een voor jou onbekende baan kunnen de leden je wegwijs maken, en wie weet hou je er nieuwe vrienden aan over. Is het niet voor het leven, dan toch in elk geval voor een uurtje of vier.

Met bakken uit de hemel

Ruim tien jaar geleden waren we ook al eens op de uit 2002 stammende baan. Veel te lang geleden, zo vonden we zelf. Niet voor niets schreven we destijds dat we niet anders konden dan nog een keer te gaan en dat ons dat niet bepaald voorkwam als een straf.

Ook vandaag hebben we dat gevoel niet, ondanks dat de regen al halverwege de eerste hole met bakken naar beneden komt. En het houdt pas op met regenen als we de slothole met zijn opvallende, grote boom naast de green reeds gepasseerd zijn. Met een goede paraplu en regenhandschoenen kom je een eind. Desondanks geeft een van onze flightgenoten er na zeven holes de brui aan. 'Ik moet dit weekend nóg twee keer spelen. Ik hoop dat ik mijn spullen nog een beetje droog krijg voor die tijd', zegt de bijna 81 jaar oude Fons. 'Schrijf je wel op dat ik in mijn leven al tien keer een hole-in-one heb gemaakt en ook al tien eagles, onder meer op de par-4 5de', zegt hij met een lach op zijn gezicht voor hij ons de hand schudt en het clubhuis opzoekt.

Terugkomen

Waar je voor een hole-in-one ook een flinke portie geluk nodig hebt, zijn we behoorlijk onder de indruk van de eagles op de, op papier, moeilijkste hole van de baan. De par-4 5de meet 361 meter vanaf geel, maar als je niet lang genoeg bent van de tee, of de bal te veel rechts op de fairway legt, wacht een verdekt opgestelde rij bomen én een waterhindernis. Lengte, links houden, of de slag die je krijgt gebruiken om in drie slagen naar de green te gaan. Het levert ons een moeizame par op, voor een eagle zullen we minstens nog een keer terug moeten komen.

De vijfde hole is niet de enige dogleg van de baan. Het begint al bij hole 1: een vriendelijke hole met een breed landingsgebied dat iets naar rechts loopt. Ook de tweede hole gaat het hoekje om, alleen speelt deze totaal anders en misschien zelfs wel als een par-3. De korte par-4 2de speel je het beste rechtdoor met een ijzertje van maximaal 160 meter, om daarna met een wedge over het water heen te gaan. Naast de verstandige optie is er nog een manier om de hole te spelen, en dat is vol voor de vlag gaan vanaf de tee. Daarvoor heb je een slag van 195 meter nodig die volledig over het water gaat. Niet verstandig, nee, wél heel leuk om ook als niet al te lange speler een kans te hebben om de green van een par-4 in twee slagen aan te vallen.

Door schade en schande

De baan is in zijn geheel niet bijzonder lang: vanaf wit 5845 meter, vanaf geel 5577 meter en vanaf rood zelfs maar 4924 meter. Dat er relatief weinig meters in de baan gaan, komt vooral doordat er enkele korte par-4's in het parcours zitten, waarvan hole 2 met 227 meter de kortste is. Maar ook hole 8 (een relatief eenvoudige hole die dankzij een flink ondulerende fairway toch spannend wordt) is met 306 meter niet bepaald lang. Hole 11 is exact 300 meter, terwijl de par-4 16de daar nog 4 meter onder zit. Maak alleen niet de fout om door dat gebrek aan lengte te denken dat het makkelijke holes zijn. Bunkers en waterhindernissen bevinden zich op lastige plaatsen en met een iets uit koers geraakt teeshot lig je zomaar snooker voor je volgende slag of bezorg je je bal een watergraf.

De kortste holes van de baan zijn dan weer relatief lang. De par-3 4de is met 135 meter het kortst, de 7de met 187 meter het langst en de 153 meter lange 13de het lastigst. Zó lastig zelfs dat onze overgebleven spelpartner Richard zonder ook maar een tel te dralen een ijzer pakt en de hole als een par-4 speelt. 'De kans dat ik vanaf daar', wijst hij naar een punt op zo'n 150 meter van de tee en rechtsvoor de green, 'een par maak, is een stuk groter dan als ik de bal in het water heb geslagen vanaf de tee.' Het moge duidelijk zijn dat hij op zijn homecourse door schade en schande wijs is geworden. 'Er zijn veel banen hier in de buurt, maar ik speel hier altijd met ontzettend veel plezier en ben blij dat ik hier lid ben geworden, ook al ligt deze baan niet eens het dichtst bij mijn huis', aldus de voormalig gymleraar.

Ledenbaan

Waar de par-3’s relatief lang zijn, zijn de par-5’s juist relatief kort. Hole 14 meet volgens de scorekaart slechts 433 meter, al meldt het baanboekje dat de hole 20 meter langer is. Het maakt niet veel uit: door de alomtegenwoordigheid van water is accuratesse toch belangrijker dan alles uit je driver halen.

De twee langste holes, hole 3 en hole 6, hebben naast lengte nog wat met elkaar gemeen: ze delen een enorme green. Tijdens ons bezoek stonden de vlaggen ruim uit elkaar, zodat er geen verwarring ontstond, maar onthoud welke kleur je vlag heeft als je dat bij de balie te horen krijgt.

Of speel dus met een clublid. Golfclub Midden-Brabant is een ledenbaan waar gasten welkom zijn, en waar je met een beetje geluk wordt opgenomen in de gemeenschap. Misschien was het daardoor dat het biertje met de sterke verhalen over de regenachtige ronde na afloop extra goed smaakte.

Wat goed is, is goed. En dat is precies wat Golfclub Midden-Brabant is. Goed met een zachte G, staat er op de website. En daar is geen letter aan gelogen.