Passie voor golf, de drive van Andy Houtkamp

Ruim veertig jaar was Andy Houtkamp een van dé stemmen die Nederlandse sportprestaties voorzag van kundig, kritisch en enthousiast commentaar. Na de winnende marathon van Siffan Hassan op de slotdag van de Olympische Spelen, kwam aan die tijd een einde. De 67-jarige golfliefhebber is met pensioen en zal nu nog vaker op de golfbaan te vinden zijn. 'Het is tijd om aan mijn handicap te gaan werken.'

Mijn eerste keer

‘Dat is lang geleden, 42 jaar om precies te zijn. Ik was 22, 23 jaar oud en werkzaam als valutahandelaar. Voor dat werk kwam ik met klanten in de duurste restaurants, dat was waar we zaken deden. Ineens was er een klant die graag wilde golfen. Eerlijk? Het leek me niets en ik vond het die eerste keer ook niets. Hoewel ik door mijn honkbalachtergrond de slag wel een beetje had, kon ik er niet veel van. Het was dat mijn baas zei: “We gaan een aandeel in een golfbaan kopen en we gaan allemaal op golfles”, anders was ik misschien wel helemaal niet doorgegaan. In zekere zin deed ik dat trouwens ook niet. Ik heb tot mijn vijftigste gehonkbald en liep veel hard. Pas toen ik ziek werd en van mijn arts te horen kreeg dat ik misschien maar geen intensieve duursporten meer moest doen, kwam golf terug en nam het de plaats in mijn leven in die het nu heeft.’

Clubgebonden of vrije golfer?

‘Ik ben wel lid van een club, maar ik ben geen clubmens. Hoe leg ik dat uit? Bij veel clubs lopen mensen rond die het net even te belangrijk vinden om daar een positie te hebben, die net een te groot stempel drukken op wat vooral leuk en gezellig moet zijn. Ik ben lid van de Nederlandse Vereniging voor Golfspelende Journalisten omdat ik het leuk vind om wedstrijden te spelen op verschillende banen. Daarnaast ben ik lid op Dronten. Dat lidmaatschap 'krijg' je erbij als je op Golf Residentie Dronten een huis koopt. Dan ben je automatisch voor 1/450ste eigenaar van de baan én lid. Ik speel er veel en graag, maar het clubleven hoeft van mij dus niet.’

Golfvakantie of lekker thuis?

‘Allebei. Sinds een paar jaar wonen we dus op Golf Residentie Dronten en stap ik vanuit mijn tuin bij wijze van spreken zo de baan op. Naar de eerste hole is het zes minuutjes lopen. Dus lekker thuis is bij ons letterlijk thuis. Daarnaast vinden we het ‒ mijn vrouw golft gelukkig ook ‒ heerlijk om in het buitenland te golfen. Als we met de auto op vakantie gaan, gaan de golfspullen eigenlijk altijd mee. Polen, Slowakije, Tsjechië, Duitsland, Engeland: we hebben overal wel gespeeld. Het gebeurt ook wel eens dat we in drie weken vakantie maar één keer spelen, maar het is waarschijnlijker dat we vaker op de baan staan.’

Sport of ontspanning?

‘Zoals ik al zei, heb ik lang best fanatiek gesport. Veel hardlopen, tot op late leeftijd op hoog niveau honkballen. Maar toen ik nierkanker kreeg en er een nier verwijderd werd, kon ik niet anders dan daarmee stoppen. Golf kwam toen als vanzelf weer op mijn pad en ik geniet er nog elke dag van. Ik moet er werkelijk niet aan denken dat ik door bijvoorbeeld reuma of zo zou moeten stoppen met deze sport. Ik heb één keer meegemaakt dat ik door fysieke problemen iets wat ik heel graag deed niet meer kon doen. Ik hoop dat het niet nog eens zover komt.’

Grootste golffrustratie

‘Simpel: de mislukte tweede slag. Dan heb je een prachtige drive geslagen, lig je midden op de fairway en zie je je putt voor birdie bij wijze van spreken al richting de hole rollen. Maar dan raak je de bal ontzettend slecht en lig je niet op de green maar hobbel je een paar meter naar voren op de fairway. Echt verschrikkelijk als dat gebeurt. Als je me vraagt wat mijn zwakste punt is, dan is het dat dan ook: de tweede slag. Lig ik op de green, dan komt het wel goed, putten kan ik wel. Voor aanvang van mijn ronde ga ik ook altijd het liefst naar de oefengreen. Dat vind ik belangrijker dan de driving range. Ik moet een idee van de snelheid van de greens hebben, daar moet ik mijn slagen winnen.’

Droomflight

‘Fidel Castro, Nostradamus en Phil Collins. De laatste omdat iemand die zulke mooie muziek maakt wel een aardige gast móet zijn. Fidel Castro omdat ik op vakantie in Cuba ben geweest en daar zoveel vriendelijke mensen aantrof dat ik benieuwd ben hoe hij het volk, ondanks alles, zo positief wist te krijgen. Tot slot vraag ik Nostradamus mee. Ik heb heel van en over deze middeleeuwse ziener gelezen. Het is echt bizar hoeveel er is uitgekomen van wat hij voorspeld heeft. Mateloos interessant. Misschien krijg ik dan ook wel antwoord op de vraag of ik ooit nog die hole-in-one ga maken. Niet dat ik dat heel belangrijk vind overigens. Ik sloeg ooit een werkelijk perfecte bal die op tien centimeter van de hole bleef liggen. Op het moment van raken wist ik al dat hij heel goed was, daarvoor hoefde ik de bal niet eens te zien liggen. Zo'n mooi gevoel. Ik denk dat zo’n slag me liever zou zijn dan een slecht geslagen bal die met veel geluk alsnog in de hole verdwijnt.’

Golf op de radio of golf op tv

‘Commentaar geven bij golf op tv, bij sport op tv in het algemeen, is iets heel anders dan commentaar geven op de radio. Op de radio moet je proberen het onzichtbare zichtbaar te maken, op tv moet je juist vaker je mond houden, want de kijker ziet zelf ook wel wat er gebeurt. Ik geef nu ruim veertig jaar commentaar op de radio en hoewel het werk door de jaren heen wel wat van zijn charme heeft verloren – vroeger was het ondenkbaar dat je een topevenement vanuit de studio van commentaar voorzag – is het nog altijd een prachtig medium. Maar ik vind golf bij uitstek een tv-sport en mag er ook graag naar kijken. Of het nu de Amerikaanse of de Europese Tour is: golf staat bij ons thuis heel vaak aan en net als iedereen kan ook ik me heerlijk ergeren aan het commentaar. “Zet het volume dan uit”, zegt mijn vrouw wel eens. Maar sport zonder geluid kijken? Dat vind ik echt niets.'

Mijn Drive is een rubriek uit Golfers Magazine waarin bekende en minder bekende Nederlandse golfers vertellen over hun passie voor de sport. Nog geen abonnee op Golfers Magazine? Sluit dan nu een abonnement af en ontvang alle volgende Mijn Drives direct thuis.