Nick Price: 'Seve en Greg waren zo moeilijk te verslaan'

Het is dertig jaar geleden dat je The Open op Turnberry won. Hoe kijk je hierop terug?
'Het was de kers op de taart, een van de hoogtepunten van mijn leven. Na de geboorte van mijn drie kinderen is de overwinning in The Open het belangrijkste wat me is overkomen. Ik was al twee keer runner-up geweest, intussen 37 jaar oud en vroeg me af hoeveel tijd ik nog had om een Claret Jug te winnen.'

Wat was de belangrijkste reden dat je won?
'Volharding. Op zondag speelde Jesper Parnevik zo verschrikkelijk goed, terwijl ik problemen had met mijn lange spel. Gelukkig was mijn korte spel heel goed en kon ik bijblijven. Op de back nine maakte ik drie slagen achterstand goed met birdies op 12 en 16 en een eagle op 17. Hij ging de mist in op 18 en zette daarmee de deur open. Soms heb je wat geluk nodig.'

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het spel over de grond

Waarom was The Open zo belangrijk voor je?
'Het was de eerste Major die ik als kind keek. Ik was 12 en zag Tony Jacklin The Open winnen, op Royal Lytham & St Annes. Dat maakte zo veel indruk op me. Toen ik als amateur in 1975 voor het eerst meedeed, haalde ik niet eens de cut, maar ik vond het geweldig dat linksgolf zo anders was. Ik leerde snel hoe je het moest spelen: uit de potbunkers blijven. In Amerika ligt er zo veel nadruk op het spel door de lucht. Ze zijn de kunst van het golf over de grond spelen verleerd.'

Een maand na je titel in The Open won je nog een Major. Was dat de beste periode uit je carrière?
'Het PGA Championship was volledig anders. Ik werkte met David Leadbetter en had wat gekke dingen in mijn swing opgelost. Mijn houding was verbeterd en mijn lange spel kwam terug. En omdat mijn korte spel nog steeds goed was, had ik veel zelfvertrouwen. Ja, de zomer van 1994 was het hoogtepunt van mijn carrière.'

Had je eigenlijk meer Majors moeten winnen?
'Waarschijnlijk wel. Maar na mijn topjaar in '94 had ik veel verplichtingen. Ik had moeite om nee te zeggen tegen de media. Ik speelde over de hele wereld en had het gevoel dat ik aan alle verzoeken moest voldoen. Eigenlijk had ik een tandje terug moeten schakelen, want aan het begin van '96 was ik helemaal kapot. Het kwam niet door golf, maar door de activiteiten naast de baan.'

Hard werken

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?
'Ik weet niet waar ik het heb opgepikt, maar een van mijn motto's is: 'hard werken en volharding zijn belangrijker dan talent alleen'. Dat is op mij van toepassing. Ik hield van het spel en oefende keihard. Toen ik begon met golf was mijn spel zeker niet geweldig. De eerste keer dat ik Seve Ballesteros zag, in '78 in het Madrid Open, stond ik op de driving range naar hem te kijken en zei ik tegen de speler naast me: “Ik loop lichtjaren achter op die man”. Hij was zo veel beter dan ik. Maar ik bleef aan mijn spel werken en werd jaar na jaar beter.'

Wie was de beste speler tegen wie je ooit speelde?
'Seve en Greg Norman. Allebei waren ze zo ongelofelijk moeilijk te verslaan.'

Met welke speler van tegenwoordig vergelijk je jezelf?
'Tommy Fleetwood. Hij is een uitstekende ball striker. Ik hoop echt dat hij snel een Major wint.'

Wat zou je willen veranderen in de golfwereld?
'Het is triest om te zien hoe gefragmenteerd het momenteel is met de PGA Tour en LIV Golf. Beide partijen treft blaam. De PGA Tour door zijn weigering om te praten en LIV Golf met al dat geld. Ik hoop dat ze er snel uitkomen.'

Nick Price
Geboren: Zimbabwe, 28 januari 1957 (67)
Majors: 3 – PGA Championship ('92/'94), The Open ('94)
Overwinningen: 48
Presidents Cup: 5 als speler, 3 als capta