Een slotronde om voor wakker te blijven. Een ontknoping voor de geschiedenisboeken. Dat was het duel tussen Rory McIlroy en Bryson DeChambeau. Het U.S. Open kende een intense slotdag met spanning tot de allerlaatste putt.
Marge
Het verschil tussen Bryson DeChambeau en drie achtervolgers bedroeg drie slagen bij het begin van de laatste ronde van het U.S. Open. Een ruime, maar niet geruststellende marge op Pinehurst 2 waar dubbels zomaar gemaakt waren en par vaak een prima resultaat. Al op de eerste hole liet Rory McIlroy daarbij nog eens blijken zich zeker niet zonder strijd bij een zege van de Amerikaan neer te leggen door met een birdie te openen waardoor het verschil direct nog maar twee was.
Een paar holes later (5) was het verschil zelfs nog maar een: DeChambeau leverde een slag in terwijl McIlroy de hole verliet met een par. Nog maar één hole later was het verschil alweer twee. McIlroy sloeg een nagenoeg perfect ijzer naar binnen op de par-5 zesde maar zijn bal kwam centimeters te kort om op het juiste plateau te komen en rolde – eerst langzaam, daarna snel – van de green af, verder en verder van de hole, om uiteindelijk in een holletje in het zand tot stilstand te komen.
Verschil gemaakt?
Rond de turn maakte McIlroy het verschil voor het eerst helemaal goed en even leek het zelfs of hij er op en er over ging met vier birdies in vijf opeenvolgende holes. Goede drives maar vooral ijzersterk putten zorgde ervoor dat de achterstand van drie slagen na dertien holes was omgezet in een voorsprong van twee slagen.
Dat het daarmee nog lang niet beslist was zal hij ook beseft hebben en anders werd hij daar op de par-3 vijftiende wel op gewezen door de tweede bogey van de dag te moeten noteren waardoor het verschil – DeChambeau had net een birdie gemaakt – weer verdween. Om een hole later, na de eerste drieputt van de Amerikaan op de par-3 vijftiende weer op de borden te verschijnen.
Door de volgorde van binnenkomen op zaterdag speelden de twee niet samen maar werd het een soort matchplay met vertraging. Natuurlijk bleven Pavon en vooral Cantlay die de spelpartners van respectievelijk DeChambeau en McIlroy waren in de buurt, maar écht een factor werden ze geen moment.
Spanning tot het laatst
In het zicht van de haven nam de spanning ook bij de twee ervaren mannen zichtbaar toe. De drieputt van DeChambeau op vijftien werd gevolgd door een drieputt van McIlroy op de zestiende waardoor beiden wéér gelijk stonden.
De par-3 zeventiende leek de scherprechter te gaan worden. McIlroy miste de green in de bunker, en hoewel hij een uitstekende up and down voor par maakte, had DeChambeau een putt van iets meer dan drie meter om de leiding weer in handen te nemen. De bal rolde tergend langzaam richting de hole maar viel niet waardoor beiden met -6 aan de laatste hole begonnen.
Eerst was het de beurt aan de Noord-Ier. Zijn driver liet hem enigszins in de steek en hij had alle geluk van de wereld dat de slag uit de rough die daarna nodig was niet in een van de bunkers rolde. De chip was goed, maar de putt van een kleine meter tricky en uiteindelijk te lastig waardoor hij het toernooi met een bogey besloot en de leiding weer aan de Amerikaan gaf.
Die had zichzelf op dat moment echter óók in de problemen gebracht na een slechte driver links waarbij hij ook nog eens last had van een boom én de wortel van een boom bij zijn approachslag en niet verder kwam dan een slag in de greensidebunker rechts. De bunkerslag was nagenoeg perfect en eindigde op een kleine meter van de vlag. En waar Rory miste, deed hij wel wat hij moest doen.
En zo werd het niet Rory maar toch Bryson die er met de zege vandoor ging. Na in het PGA Championship nog één slag tekort te zijn gekomen was het nu wel raak voor de Mad Professor die een deel van zijn gekte van zich af heeft geschud maar het goede heeft behouden.
Later meer
- Golffile