Teruglezen 'Met hard werken kun je ver komen'

Daan Huizing begon sterk aan het seizoen 2024. Er waren meerdere top-20 finishes en een paar mooie cheques. Zowel de vorm als het prijzengeld legde de basis voor een mooi seizoen, dat, op het moment dat we Daan Huizing spraken, nog goeddeels voor hem lag.

Hoewel er tussen het Hero Indian Open en het ISPS Handa Championship in Japan drie wedstrijdloze weken zaten wil dat allerminst zeggen dat Daan Huizing ook drie weken op zijn lauweren kon rusten. 'Geen vakantie, nee, maar eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet erg', zegt hij lachend, als we hem vragen of hij lekker vakantie heeft gevierd. 'Ik weet uit het verleden dat ik er beter bij gedij als ik gewoon doorga. Niet elke week een toernooi spelen, maar wel door blijven werken. In de weken zonder wedstrijd zie ik mijn coaches, verzet ik extra werk in de gym en ben ik druk met zaken als het plannen van reizen.' Grijnzend: 'Als je na een kleine maand van huis te zijn geweest even terug bent, moet je ook gewoon de dingen doen die iedereen doet. Dingen regelen, wasjes draaien. Een dag na thuiskomst uit India leek de woonkamer wel ontploft: overal lag wasgoed. De dag erna – oké, dat doet niet iedereen – zat ik al om negen uur in Rotterdam bij de ambassade van Japan om een visum te regelen. Voor je het weet, ben je weer een paar weken verder. Soms proberen we het wel, hoor, een dagje even helemaal niets. Maar eigenlijk heb ik dan aan het eind van die dag altijd het gevoel van “was dit het?”. Nee joh, laat mij maar lekker bezig zijn. Daar voel ik me het beste bij. Al hadden we wel bedacht dat we een kleine week eerder dan nodig voor het ISPS Handa Championship naar Japan zouden vliegen, zodat we ook eindelijk eens wat van een land konden zien. Je komt op de mooiste plekken, maar ziet nooit veel meer dan de baan, het hotel en de weg daartussen. Het voornemen is er soms wel, om wat te gaan bekijken. Maar als je, zoals in Singapore of India, de hele dag in de bloedhitte op de baan hebt gestaan, de gym in bent geweest en hebt gegeten, dan ben je gewoon op en wil je niets liever dan in een koele kamer uitrusten. En dat is niet alleen een kwestie van willen, je lichaam heeft het ook nodig om de volgende dag weer top te kunnen presteren. Dat we wat van Japan konden zien, was heel bijzonder. Al gingen we niet alleen vroeg die kant op om een paar dagen de toerist uit te hangen. Qua jetlag is die bestemming best heftig, dus eigenlijk heb je die paar dagen eerder wel nodig ook.'

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Bandje in je hoofd

Zelfs een korte break gaat dus niet zomaar en ook daar zit een idee achter. Het is tekenend voor Huizing, die na zijn stormachtige entree in de wereld van de professionals lang moest wachten voor hij definitief zijn plekje op het hoogste niveau wist op te eisen. 'Nou, definitief... Dat is het natuurlijk nooit. Je moet elk jaar als eerste doel hebben om je kaart veilig te stellen. Dat is nu twee jaar op rij gelukt. De lat voor dit jaar ligt hoger, maar je bent pas zeker van je speelrecht voor volgend jaar als je hoog genoeg op de ranking staat. Dat zit altijd wel ergens in je achterhoofd', aldus Huizing, die in de afgelopen twee seizoenen als nummer 111 en nummer 100 eindigde op de Race to Dubai.

Hoewel het al een decennium geleden is dat hij na een succesvol jaar op de Challenge Tour voor het eerst op de DP World Tour speelde, heeft hij in zekere zin nog altijd profijt van de lessen die hij toen leerde. 'Als ik mezelf vergelijk met de speler die in 2014 debuteerde, dan is het verschil enorm groot. Ik was echt een groentje, wist nauwelijks wat me overkwam. Zowel swingtechnisch als fysiek was ik een long way off, hoor. Ook de afgelopen jaren heb ik me nog flink ontwikkeld. Technisch ben ik veel beter geworden, mijn swing is een stuk stabieler nu, en ook fysiek heb ik flinke stappen gezet. Ik weet hoe belangrijk dat voor me is en zie hoeveel winst ik ermee behaal ten opzichte van veel andere jongens. De tour support die fysieke ontwikkeling ook enorm en heeft goede begeleiding die met ons meereist. Toch zie je veel jongens nauwelijks in de gym. De wereldtop is veel fysieker geworden, maar er zijn ook een hoop gasten die eigenlijk maar wat lopen te kloten. Ik kan soms series van acht of negen toernooien spelen zonder echt rust te pakken, juist omdát ik zo hard werk en mijn lichaam nooit het signaal geeft dat we achteruitgaan. Hoe beter ik het qua kracht en mobiliteit volhoud, hoe beter mijn swing en spel worden.'

Niet alleen als het om fysiek trainen gaat staat Huizing bekend als een harde werker, ook het mentale aspect krijgt bij hem veel aandacht. 'Ik ben een tijdje terug weer met Chris Henry gaan werken, na een aantal jaar geleden de samenwerking op een laag pitje te hebben gezet. Tussendoor heb ik met een aantal anderen gewerkt, maar ik denk dat de methode van Chris nu het beste is voor me. Kijk, technisch hebben we het aardig op de rit, maar mentaal gaat het niet altijd even goed. Zo'n toernooi in Kenia, waar Darius wint, daar sta ik na anderhalve ronde ook gewoon bovenaan, maar dan maak ik een paar domme fouten waardoor ik het hele klassement verpest. Die dingen moeten eruit en die kunnen er ook uit. Hoe? Routines. Aandacht bij de taak. Zo kwamen we er al snel achter dat mijn preshotroutine stiekem een stuk langer was geworden, waardoor je tijd creëert voor foute gedachten. Bij elke slag moet het bandje dat je in je hoofd afspeelt hetzelfde zijn, je moet er constant mee bezig zijn om dat te bereiken. Ik ben ervan overtuigd dat ik, als ik een toernooi zonder van die stomme fouten speel en met volle overtuiging door mijn routines ga, ook kan winnen. En dat die overwinning wel eens heel dichtbij kan zijn.'

Imagineren

Over dichtbij gesproken: na maanden de halve wereld over te zijn getrokken, staat volgende maand het KLM Open op de rol. Ook voor Daan Huizing is dat een bijzondere week, zo erkent hij volmondig. 'In 2002 was ik marshal op wat toen het TNT Dutch Open heette. Daar op de Hilversumsche drong het tot me door dat ik professional wilde worden. Niet dat ik daar op dat moment bij in de buurt kwam, hoor. Ik zat net bij de selecties en speelde de mini-tours, maar ik hing altijd een beetje achteraan en was eerlijk gezegd best slecht. Maar dankzij dat op de Hilversumsche geplante zaadje was ik bereid er veel voor te doen en te laten. Er waren jongens die veel meer talent hadden dan ik, maar waar zijn die nu? Niet op de tour. Ik had geen talent om op te cruisen, maar niet voor niets hoor je vaak dat heel talentvolle spelers het niet halen. Omdat het ze te gemakkelijk afgaat. Terwijl andere jongens, jongens zoals ik, er altijd hard voor moeten werken en uiteindelijk alsnog boven komen drijven.

'In 2010 speelde ik mijn eerste KLM Open, op de Hilversumsche. Veel weet ik er niet meer van. Wel dat ik het heel spannend vond, die eerste drive op die smalle hole. Verder overheerste vooral het gevoel hoe vet ik het vond om daar te staan. Die hele ambiance, al dat publiek. Dat is eigenlijk nog steeds zo. Als je het KLM Open vergelijkt met veel toernooien in het buitenland, dan leeft het hier altijd goed en is de support met voor de Nederlandse spelers groot.

'Bij mijn eerste start miste ik de cut, het jaar daarna eindigde ik als 61ste en weer een jaar later werd ik 46ste en won ik de Robbie van Erven Dorens Trofee als beste amateur. De foto met winnaar Peter Hanson moet ik nog ergens hebben liggen. Het jaar erop, en dan hebben we het over 2013, won Joost voor het eerst en was ik er niet bij. Hoewel ik in diezelfde week op de Challenge Tour won en daardoor mijn kaart voor 2014 nagenoeg veilig stelde, had ik graag het KLM Open gespeeld. Eigenlijk net als in de andere jaren dat ik het toernooi liet schieten en voorrang gaf aan de Challenge Tour. Wie speelt er nu niet graag het grootste toernooi in eigen land als je daar de kans voor krijgt? Dat ik toch andere keuzes maakte en ging voor mijn ranking op de Challenge Tour, dat is iets waar ik achteraf wel een beetje spijt van heb. Ja, je ranking is belangrijk, maar wat nou als je in diezelfde week een goede week draait op een hoger niveau? Dan kun je misschien wel veel sneller stappen zetten. Achteraf gezien waren het best conservatieve keuzes. Zo van: dit is waar je speelt en ga dat nu eerst maar eens fixen. Terwijl je ook andere keuzes kunt maken. Je ziet dat best vaak bij Engelse jongens: als die vijf kansen op de DP World Tour krijgen, dan gaan ze er ook voor. Maar ik heb zowel vanuit huis als bij de NGF meegekregen dat je het eerst maar eens moet gaan verdienen. Dat gold niet alleen voor het KLM Open trouwens. Zo heb ik als amateur nooit het US Amateur gespeeld, terwijl ik zo'n anderhalf jaar in de top 20 van de World Amateur Golf Ranking stond. Waarom heb ik die kans toen niet gegrepen? Of als pro: hoezo heb ik nog nooit meegedaan aan de qualifyer van The Open? Dan paste het zogenaamd niet in mijn schema. Of de kans was klein. Of het was zo'n lange dag. Allemaal excuses! Terwijl: ik ben toch vrijwel altijd goed op linksbanen? Speel twee goede rondes en je staat op The Open. Ja, ik mag best wat meer overtuigd zijn van mezelf. Dat is dus ook iets waar ik met Chris aan ga werken. Ja, ook met het oog op het KLM Open. Het is een van de toernooien die je als Nederlander het liefst wint. Winnen is elke week moeilijk, maar die week helemaal. Iedereen wil wat van je, je voorbereiding is anders dan anders, de druk misschien ook wel. Maar het kan, natuurlijk kan het. Kijk alleen maar naar Joost. Dat hij het zelfs twee keer geflikt heeft, is eigenlijk best ziek', zegt Huizing met bewondering in zijn stem. 'Als het je lukt om in eigen land op zondag in contention te zijn, dan moet dat enorm veel energie geven. En winnen helemaal.'

Bij het uitspreken van die laatste woorden glimmen zijn ogen en speelt er een kleine lach om zijn mond. 'Weet je nog dat Louis van Gaal het had over imagineren in aanloop naar het WK van 2022? Dat hij wilde dat de spelers zich voorstelden dat ze met de beker in hun handen stonden om het geloof in de uitkomst te voeden? Zo werkt het dus echt. Als je je voorstelt dat je met de hoofdprijs in handen staat, dat je dat toernooi gewonnen hebt, dan is dat onderdeel van het proces om tot dat moment te komen. Het plaatje dat ik op een dag met de beker van het KLM Open sta, heb ik zéker al geïmagineerd.'

In de achteruitkijkspiegel

Na een goede eerste helft van het jaar zakte Huizing in de tweede helft van het jaar naar de verkeerde kant van de ranglijst waardoor een bezoek aan qualifying school noodzakelijk werd. Ook daar lukte het hem niet het tij te keren waardoor hij in 2025 terug moet naar de Challenge Tour.