Frisse duik op Golfbaan de Zaanse

De Zaanstreek ligt tussen de 0,5 en 4,5 meter beneden NAP en zou zonder dijken geheel onder water staan, zo lazen we op de website ZaanWiki. Maar ook zonder deze informatie hadden we al bedacht dat het in dit deel van het land wel eens flink nat zou kunnen zijn, want ook mét de dijken en molens om het water af te voeren is het vaak pootjebaden in het polderlandschap ten noorden van de hoofdstad. Dus na weer enkele weken met extreem veel regenval maakten we ons wel een beetje zorgen over de staat van de baan. Daarbij, was dit gebied in vroeger tijden niet een forse binnenzee?

Aan die binnenzee moesten we denken toen we ons op de tee van de eerste hole meldden en rechts van ons het voormalige natuurzwembad zagen liggen. De steigers en het trappetje herinneren hier nog aan, maar het prachtige badmeesterhuisje is vorig jaar tijdens een storm gesneuveld, zo hoorden we na afloop van onze ronde die we, vanwege een clubwedstrijd, moesten beginnen op hole 10.

Geen polderlinks

De eerste negen holes dateren uit de jaren tachtig van de vorige eeuw, de tweede negen zagen iets meer dan vijftien jaar geleden het levenslicht. Dat verschil is nog altijd zichtbaar, al was men bij de opening van de 18-holesbaan wel zo verstandig om de oude en de nieuwe holes een beetje door elkaar te husselen: hole 7, 8 en 9 maken deel uit van de nieuwe negen holes, terwijl 16, 17 en 18 juist in het oude deel liggen.

Waar we normaal gesproken geen fan zijn van starten op de back nine, maakt dat hier dus niet zoveel uit. Of het moet zijn dat je, om bij de tee van hole 10 te komen, eerst een behoorlijk eind moet wandelen. Behalve als je naar de driving range gaat, want daar ligt de tee van 10 direct naast.

Bij het beklimmen van de tee van de par-4 10de worden we meteen getrakteerd op een weids uitzicht over het omliggende polderland en een groot deel van de holes. De tee van de 10de is een van de in totaal vijf tees die op de dijk liggen. Niet iedereen houdt daarvan, maar wij vinden het wel wat hebben. Op die dijktees wordt onmiddellijk duidelijk dat de baan volledig onder water zou staan zonder de dijken. Bovendien geven ze een mooi reliëf aan een landschap dat verder vooral pannenkoekplat is. Er is wel wát hoogteverschil (hole 7, 9 en 15), maar ook die kleine ondulaties halen het gevoel met een echte polderbaan van doen te hebben geen seconde weg.

Toen we de baan in 2008 voor deze rubriek bezochten, noemden we het nog enthousiast een 'polderlinks', maar daar komen we van terug. Niet alleen omdat het begrip ‘polderlinks’ net even te vaak gebruikt wordt, maar waarom zou je iets niet gewoon een polderbaan noemen? Want dat is wat dit deel van de Zaanse is. Een lastige open polderbaan, waar de wind veel invloed heeft.

Verkeerde tee

En waar enorm veel water in het spel komt. Een wirwar van slootjes en met elkaar verbonden vennetjes bepalen goeddeels de moeilijkheidsgraad op dit deel van de baan die, het valt ons echt op, ondanks alle regen buitengewoon goed speelbaar is.

Een aantal hindernissen springen met name in het oog. In willekeurige volgorde. De afslag van de par-4 10de gaat over een smalle sloot waar je niet veel last van hoeft te hebben. Hóeft, want hoe meer je de bal in de richting van de verderop liggende bunkers speelt, hoe langer de bal over de waterhindernis vliegt. De par-5 12de is misschien wel de meest 'linksachtige hole' van de baan. Lang, recht, vaak vol in de wind en met een flinke verzameling bunkers. Het langs de gehele linkerzijde liggende water komt vermoedelijk vooral in het spel tijdens de zomermaanden, als de fairways hard zijn en de bal veel rol krijgt. En om de green van de par-3 8ste te bereiken moet je vanaf elke tee over het water heen, al zou je er als hoge handicapper ook voor kunnen kiezen om de bal ruim over links te spelen en er zo een par-4 van te maken.

Een omweg is voor spelers van vrijwel ieder niveau een verstandige keuze op de par-4 13de. Het tweede deel van de fairway bevindt zich aan de overkant van een forse waterhindernis, en hoewel de overkant vanaf geel via de kortste weg nauwelijks 170 meter lang is, neemt die afstand snel toe als je de bal iets meer op rechts houdt. In plaats van je driver is het beter om een kleiner houtje te pakken, de rechterkant van de fairway aan te houden en met een middenijzer in twee slagen voor de green te gaan.

Op hole 15 heb je meerdere keren met water van doen. De tee bevindt zich op een eilandje, terwijl de green op deze lange par-5 pal achter een brede sloot ligt. Het is overigens raadzaam om voor het afslaan nog een keer goed te kijken of je wel op de goede tee staat. Ondanks de aanwezigheid van tal van bordjes is de kans aanwezig dat je, komende van hole 14, per ongeluk de tee van hole 9 betreden hebt. Iets wat andersom ook geldt, dus als je van hole 8 op weg bent naar de tee van hole 9, wat tevens de moeilijkste hole van de baan is. We vragen ons nog steeds af of hole 15 en hole 9 niet beter omgewisseld zouden kunnen worden. Ja, je krijgt dan een lus met een par van 37 en een van 34. Maar de routing wordt er wel logischer op, met alleen een iets langer loopje naar hole 10 of naar de laatste holes in het oude deel van de baan, aan de overkant van de weg.

Handdoek mee

Waar het nieuwe deel van de baan een polderbaan met ruimte is, moet je op het oude deel niet alleen met water zien af te rekenen, maar is het ook veel meer puzzelen om goede lijnen over te houden. Het begint al op hole 1: een redelijk scherpe dogleg naar rechts met grote bomen aan de rechterkant van de tee en een forse bunker midden op de fairway. Of neem hole 3: een par-5 van 434 meter (vanaf geel) met een teeshot vanaf de dijk die je een flink eind de hoek in wilt spelen om een goede tweede slag over te houden. Hole 6 en hole 16 liggen parallel aan elkaar en zijn allebei, door forse bomen, wat krapjes; zeker bij je afslag op 16 is er nauwelijks ruimte voor afwijkingen.

De par-3 17de en de par-4 18de ten slotte vormen een mooi slot van de ronde, hoewel we er zelf voor zouden kiezen om de slothole iets in te korten. Nu moet je vanaf de green van de 17de bijna de hele lengte van de hole teruglopen naar de tee van 18, wat niet alleen gevaarlijk is maar vooral voor oponthoud kan zorgen. Als de tee van 18 een meter of dertig, veertig naar voren wordt gehaald, hou je nog altijd een uitdagende en fraaie slothole over. Pal naast het oude zwembad en eindigend bij het ruime terras, waar het in de zomer goed toeven moet zijn.

Handdoekje mee en een frisse duik na de ronde? Het is niet eens een vraag of we die verleiding zouden kunnen weerstaan.

Praktisch

Golfbaan de Zaanse

Adres Zuiderweg 68, 1456 NH Wijdewormer

Reserveren (0299) 43 81 99

Handicapvereiste 54

Website dezaanse.nl

Greenfee week € 55 weekend € 65

Baan 18 holes, par 71, Geel 5505 meter, Rood 4704 meter

Abonnee worden?

Dit artikel is ook te lezen in Golfers Magazine 4. Het hele nummer lezen? Dat kan: ga nu naar de winkel en lees ook alle andere verhalen. Of beter nog: sluit een abonnement af en ontvang hét golftijdschrift van Nederland en België vanaf volgende maand thuis. Tien keer per jaar, 132 pagina's met alles wat je over jouw sport wilt weten.