Rob Hoogland

Verliest Rob Hoogland volgende week weer een fles wijn?

Als Tiger Woods deze week aan de start staat van het U.S. Open doet hij vrijwel zeker niet mee om de zege. Of toch? Een weddenschap afsluiten op de klassering van Woods kan een kostbare aangelegenheid zijn, zo merkte Rob Hoogland onlangs nog.

Rob Hoogland

Bedankt, hoor, Tiger: wéér een fles wijn. En het moet nog een Puligny-Montrachet zijn ook. Van 2021, als het even kan. Bij Okhuysen kost zo’n fles € 112,90, liet de man die ’m krijgt fijntjes weten.

Friso heet-ie. Friso L. Daar laat ik het bij, want je kunt zo’n miesgasser ook te véél eer geven. Elf jaar geleden liet ik hem kansloos in de eindstrijd, op De Pan, van een jaarlijks matchplaytoernooi voor kopijslaven & aanverwante ploeteraars. Maar ik kan daar niet eeuwig op blijven teren. Meneer nam al twee keer wraak. Eerst in 2019, toen ik beweerde dat Tiger Woods The Masters van dat jaar nooit van z’n leven zou kunnen winnen. Laten we er een fles wijn op zetten, zei hij. Welnu, Tiger won dus, op 43-jarige leeftijd. En dit jaar flikte hij het wéér. Friso, bedoel ik. Tiger haalt de cut, zei hij. No way, zei ik, de man is half invalide en oud.

Nadere uitleg overbodig, me dunkt.

Dubbel of niets?

Een normaal mens zou er onder deze omstandigheden wellicht genoegen in scheppen erop te wijzen dat Tiger Woods er na het halen van de cut op Augusta National niets meer van bakte. Derde ronde: 82. Zijn slechtste score ooit op een Major. Vierde ronde: 77. Met +16 eindigde hij op de zestigste en laatste plaats, liefst 21 slagen achter winnaar Scottie Scheffler en vier slagen achter de amateur Neal Shipley, met wie hij in de laatste ronde door de baan moest.

Maar ik ben geen normaal mens. Hoewel het optreden van Tiger op The Masters van 2024 mij € 112,90 kostte – exclusief verzendkosten, want ik ga die fles niet zelf brengen, er zijn grenzen – voelde ik in de eerste plaats mededogen. Daar strompelt de grootste golfer ooit, dacht ik, zijn verrichtingen op de kwelbuis volgend. Hij leed en dat deed mij pijn. Al borrelde er na afloop toch ook weer grote bewondering in mij op, toen hij vrolijk en zelfs af en toe grinnikend zijn falen onder de loep nam. Zelf houd ik het erop dat hij maar één doel voor ogen had gehad: de cut overleven. Dat lukte, waarmee Het Grote Moeten was voltooid. Zelfs voor de ook in mentaal opzicht altijd onoverwinnelijke Tiger Woods had dat negatieve gevolgen.

Ik zag een foto waarop hij, na die desastreuze derde ronde, instructies kreeg van zijn vijftienjarige zoon Charlie. Dat vond ik wel héél symbolisch.

Haalt Tiger de cut in het volgende Major? Ik ben ervan overtuigd van niet en zou daar best een flesje wijn op willen zetten. Een instemmend appje volstaat, Friso, en ik wijs je alvast op één ding: ditmaal geef ik voor alle zekerheid de voorkeur aan een alcoholvrije Cavatini Hugo van € 2,59 bij Dirck3.

Abonnee worden?

Rob Hoogland, Jan Kees van der Velden, Ingeborg Slikker, Melanie Jane Luiten, Ivar van der Moolen en Jurrian van der Vaart zijn de vaste columnisten van Golfers Magazine. Elke maand hun bijdrage lezen? Neem dan nu een abonnement op Golfers Magazine en ontvang niet alleen deze columns maar ook alle andere artikelen op de deurmat.

Columns
  • Adobe Stock