Bij veel landgenoten die topgolf volgen, zal er wel een belletje gaan rinkelen als ze de naam van de in Mecklenburg-Vorpommern gelegen baan zien of horen. Het logo met de twee kraanvogels stond jarenlang op de klep van Joost Luiten, Christel Boeljon liep er eveneens mee rond, vanaf de muur in het clubhuis kijken Anne van Dam en Johannes Veerman de bezoeker aan, en afgelopen zomer meldde ook de Nederlandse amateur Fleur van Beek dat ze op steun van WinstonGolf mocht rekenen.
'Maar dan heb je onze belangrijkste ambassadeur nog niet eens genoemd', aldus een lachende Claudia Mull als we alle Nederlandse ambassadeurs ter sprake brengen. 'Vanuit Nederlands perspectief snap ik het wel, en met Nederlandse eigenaren is het natuurlijk ook logisch, maar de grootste naam voor onze markt is toch wel Bernard Langer.
Enerzijds omdat we al jaren gastheer zijn van het Senior Open, anderzijds omdat ons grootste markt nog altijd binnenlands is. Al hopen we natuurlijk dat daar verandering in komt, en naamsbekendheid is daarbij de eerste stap, naast natuurlijk een goed product', zegt het hoofd Marketing en Sales, terwijl we door de open deuren van het grote clubhuis uitkijken op de green van de par-4 achttiende van de WinstonOpen.
Dat er zo'n honderd kilometer ten oosten van Hamburg gegolfd kan worden, is te danken aan de familie Pon, die er decennia geleden begon te boeren en – eenmaal gegrepen door de golfsport – ook graag een balletje sloeg. Die mogelijkheid was er nog niet in de buurt, dus ja, wat doe je dan? Zelf een baan aanleggen. Eerst de Open en een klein decennium later de Links.
'Twee banen die niet veel meer met elkaar gemeen hebben dan dat ze op hetzelfde terrein liggen en allebei achttien holes en achttien greens hebben', zegt hoofdgreenkeeper Jordan Tschimperle, die er al sinds 2007 werkzaam is. 'Ik kom uit Amerika en kwam hier in 2004 of 2005 om stage te lopen.
Een paar jaar later – ik was alweer thuis – werd ik gebeld met de vraag of ik hier wilde komen werken als assistent. Ik had nog een visum en dacht bij mezelf: waarom niet? Ook na al die jaren blijft dit een geweldige plek om te werken. Je hebt vaker twee banen op een complex, maar ik denk niet dat het dikwijls voorkomt dat ze zó van elkaar verschillen.'
Echte links
Als je de moeite neem om de reis naar het in voormalig Oost-Duitsland liggende golfcomplex te maken, dan wil je natuurlijk ook alle twee de banen spelen – alle drie eigenlijk, want er is ook nog een leuke par-3-baan. Met een reistijd van zo'n zes uur ga je niet in een dagje op en neer. Dat is ook nergens voor nodig: de onderneming heeft de beschikking over drie hotels. Schloss Kaarz ligt op een kwartier rijden en telt 21 kamers, Schloss Basthorst is drie kilometer verwijderd van de baan en heeft ruim honderd kamers, terwijl je vanuit het fraaie landhuis Gut Vorbeck de heuvels rond de linksbaan nog kunt zien liggen.
Voordat met de aanleg van de Links werd begonnen, was het landschap overwegend vlak. Iets glooiend, maar dat mocht eigenlijk geen naam hebben. Het is je nauwelijks meer voor te stellen als je over de door David Krause ontworpen baan loopt. Ruim één miljoen kuub grond werd er verzet, wat een baan opleverde met spectaculaire hoogteverschillen en metershoge heuvels langs de fairway. Vrijwel nergens zijn de fairways vlak, en er zijn grote diepe bunkers en run-off area's.
Volgens de website ben je welkom als je minstens handicap 36 hebt, maar wij adviseren de eerste tee pas te betreden als deze nog iets lager is, of anders op zijn minst een eind naar voren te spelen. Meer dan eens heb je een drive ruim boven de 150 meter nodig om de fairway te vinden. En zelfs als dat gelukt is, is het maar de vraag of je er blijft liggen.
Tschimperle: 'De zee mag dan nergens te bekennen zijn, maar dit is een echte links met alle kenmerken van dien: je slaat goede ballen waar het slecht mee afloopt, maar staat ook te juichen na een slecht geraakte bal die wonderwel goed uitpakt. Als dat geen links is… Ik snap dat mensen soms gek opkijken als ze de baan voor het eerst zien, zeker als ze nog nooit een links hebben gespeeld. Maar als je niet in de eerste plaats bezig bent met je score en gewoon probeert te genieten, dan lukt dat geheid, ongeacht het getal dat je op je scorekaart schrijft.'
Robotmaaiers
Om een goede score te maken, kun je misschien beter terecht op de Open, al moet je niet bij voorbaat uitgaan van een makkelijk rondje. Het is immers niet voor niets dat hier het vaakst het WinstonGolf Senior Open werd gespeeld. De door Holger Rengstorf aangelegde baan doet op geen enkele manier onder voor de misschien meer tot de verbeelding sprekende Links. De fairways zijn breed, maar hoge rough, grote hoge bunkers en lastige greens bieden meer dan voldoende uitdaging aan zowel pro's als amateurs.
'Recent hebben we een aantal veranderingen doorgevoerd, waardoor de baan nog beter is geworden', vertelt Tschimperle. 'In overleg met de architect hebben we ongeveer een derde van de bunkers weggehaald. Deze kwamen niet of nauwelijks in het spel, of ze waren achterhaald. Grote bunkers met ruige randen hoorden bij de tijd waarin de baan werd aangelegd, maar tegenwoordig kies je eerder voor wat strakkere randen. Als je die op de juiste manier aanlegt – wij gebruiken in al onze bunkers rubberen randen – kun je de face een stuk hoger optrekken, waardoor ze visueel veel aanweziger zijn. En het onderhoud is ook gemakkelijker.
'Tijdens de eerste coronaperiode zijn we begonnen om robotmaaiers in te zetten op de fairways. Dat werkt fantastisch. Ze werken volledig autonoom, maaien bij wijze van spreken 24/7 en zijn ook nog eens muisstil en elektrisch. Vorig jaar spaarden we bijna tienduizend liter diesel uit door niet met traditionele maaiers maar met deze op zonne-energie rijdende robotten te werken. In 2023 zijn we er ook op de Links mee begonnen, al maaien ze daar alleen ’s nachts, omdat het daar door de vele hoogteverschillen en blinde slagen net even wat minder overzichtelijk voor ze is. Dankzij de robotmaaiers hebben we veel meer tijd om aan andere dingen te werken en zo de banen naar een nog hoger niveau te tillen.'
Nog hoger? Kan dat dan? Nodig is het sowieso niet. WinstonGolf is en blijft een bijzonder golfresort, de reis meer dan de moeite waard.
Dit artikel is ook te lezen in Golfers Magazine 4. Het hele nummer lezen? Dat kan: ga nu naar de winkel en lees ook alle andere verhalen. Of beter nog: sluit een abonnement af en ontvang hét golftijdschrift van Nederland en België vanaf volgende maand thuis. Tien keer per jaar, 132 pagina's met alles wat je over jouw sport wilt weten.
- Stefan von Stengel