Baantip: Askernish

Old Tom Morris reisde in 1891 naar de zuidelijke Buiten-Hebriden om hier op verzoek van een rijke landeigenares, Lady Cathcart, een golfbaan aan te leggen, waarmee ze indruk kon maken op haar gasten. De 18-holes links in de duinen werd onderhouden door lokale boeren, die ook als caddie wat extra geld verdienden, maar aan het begin van de jaren '20 nam de populariteit van golf af en overwoekerde Askernish.

In de jaren dertig werd een deel van de hoge duinen geëgaliseerd om er een landingsbaan aan te leggen, en de lokale bevolking ging spelen op negen nieuwe holes op een vlakker stuk land verder van de kust.

Begin deze eeuw hoorde architect Gordon Irvine tijdens een vliegvisvakantie op het eiland dat er hier in de duinen een Old Tom Morris-baan zou liggen en samen met zijn collega Martin Ebert en een groep vrijwilligers ging hij aan de slag om 'the lost course' weer tot leven te wekken.

Er waren geen kaarten beschikbaar, dus probeerden ze via een soort 'golfarcheologie' de lay-out te vinden zoals Old Tom Morris het ruim een eeuw eerder zou hebben gedaan: zoekend naar vlakke stukken voor greens en speelbare routes voor de fairways tussen de duinen. Er werd zelfs gekozen voor de constructiemethoden die eind negentiende eeuw werden gebruikt.

Ruim twee jaar lang werd er aan Askernish gewerkt en sinds 2008 kan dit 'levende golfmuseum' weer worden gespeeld. Of je de exacte route van Old Tom Morris speelt, zullen we nooit zeker weten, maar je waant je een paar uur in de 19de eeuw.