Golfers Magazine in de prijzen

De Golfpersprijs bestaat sinds 1997. De prijs is een gezamenlijk initiatief van de NGF, NVG, PGA Holland en NVGJ, de Nederlandse Vereniging van Golfspelende Journalisten.

Uit alle inzendingen is er door de leden van de NVGJ een shortlist samengesteld waaruit de jury haar keuze heeft kunnen maken.

De jury 2022 bestond uit Ger Laan en Madelon Barenbrug van de NVGJ, Paul Wesel van de NVG, Jim van Heuven van Staereling van de PGA Holland en Abe Jan ter Beek van de NGF.

Voor editie 7 sprak Martijn Paehlig uitgebreid met Daan en Danielle Huizing, die dit voorjaar niet alleen buiten de baan elkaar het ja-woord gaven, maar ook in de baan als stel door het leven gaan. De foto's van Edwin Vermaas konden dan ook maar op een manier geschoten worden. In trouwkleding, op golfbaan De Lage Vuursche.

Echt paar

'In Ravijn van Veldhuis & Kemper zit een mooi stukje dat ik nog wel eens aanhaal', zegt Daniëlle Huizing-Leeman. Waarna ze de betreffende zin uit deze liedtekst, door de luisteraars van radiostation 100% NL verkozen tot de beste van Nederland, reciteert: Want als de mooiste bloemen groeien langs de rand van het ravijn, dan moet daar ook het beste uitzicht op je stoutste dromen zijn. ‘Ik denk dat dat perfect gezegd is. Natuurlijk is dit spannend en weten we niet hoe dit avontuur uiteindelijk afloopt, maar het is wel een heel mooi avontuur. Nu al. En we zijn nog maar net bezig. Als het misgaat? Dan vliegen we toch lachend de bocht uit?', haalt ze nog een zin uit eerdergenoemd lied aan.

Daan (31) en Daniëlle (32) Huizing leerden elkaar kennen in mei 2019 en vormen sinds eind van dat jaar een stel. Ze woonden al een paar jaar samen, maar gaven hun samenzijn afgelopen april en mei een nieuwe dynamiek. Door elkaar het ja-woord te geven, maar ook door voortaan als caddie en speler door het leven te gaan. En hoewel beiden beamen dat het een opmerkelijke beslissing is, is het in beider ogen ook een volstrekt logische. Daan: 'We hadden al wel eens een paar toernooien gedaan samen. Midden in corona was dat, de zomer van 2020. Caddies waren niet verplicht. Het mocht wel, maar alleen als het familie was. Toen merkten we al dat het prettig werkte. Daniëlles aanwezigheid gaf niet alleen extra ontspanning op de baan ‒ en zeker ook daarna ‒ maar voedde ook het besef dat ik de meeste dingen op de baan toch zelf doe. Eigenlijk net zoals ik dat als amateur en op de Challenge Tour altijd deed. Toen is denk ik het zaadje geplant om dit samen te gaan doen. Dat ik na die periode met Tim Lazet verderging, en ook 2022 nog met hem op de tas begon, had meerdere oorzaken. Onder meer dat het me geen goed idee leek om in het seizoen zomaar iets te veranderen.' Daniëlle: 'Vergeet ook niet dat Daan in 2020 door corona veel op de Europese Tour speelde, maar dat hij daar geen goede kaart voor had en in 2021 op de Challenge Tour zijn kaart veilig moest stellen. Iedereen weet dat het op de Challenge Tour lastig is om een goede boterham te verdienen. Laat staan twee boterhammen.'

FaceTime-relatie

Met het halen van zijn kaart voor de DP World Tour, en het steeds vaker opkomende gevoel dat de relatie met zijn bagman van dat moment was uitgewerkt, kwam het onderwerp 'Daniëlle op de tas' weer op de agenda. Mede ook omdat de twee, sinds ze elkaar ontmoetten, het liefst altijd samen waren, maar dit door de aard van de werkzaamheden niet makkelijk te realiseren was. Daarnaast merkte Daniëlle dat ze iets miste. 'Ik ben een ondernemend type ‒ ik ben niet voor niets ook Daans manager ‒ en ik kwam tot de conclusie dat ondernemen mij blij maakt. Ik dacht: als dat nu eens te combineren zou zijn met elkaar vaker zien, niet meer hoeven navigeren met tijdzones en vrije dagen, dan zou ik, dan zouden we, daar zeker gelukkiger van worden. En waar we eerder nog besloten dat het niet verstandig was als ik mee de Tour op ging, vanwege de onzekerheid van inkomsten, en ik om die reden voor een nieuwe baan had gekozen, was dit wél het moment.'

Daan: ‘Ik begon het seizoen dus nog samen met Tim, maar na een reeks gemiste cuts begon het balletje te rollen. Ook omdat het nu voor ons gevoel wel een verantwoord risico was. Met een speelrecht op de DP World Tour durfden we het aan en tot nu toe naar volle tevredenheid. Zowel op als buiten de baan hebben we er nog geen seconde spijt van gehad. Ik vind het heerlijk om zoveel samen te zijn. We zijn allebei erg sociaal maar kunnen ook genoeg hebben aan elkaar.' Daniëlle, aanvullend: 'Je moet ook bedenken hoe ons 'samenzijn' er jarenlang heeft uitgezien. Even uitgaande van gehaalde cuts haalde ik Daan meestal op zondagavond op van de luchthaven, of reed ik, in de tijd dat we nog niet samenwoonden, naar zijn huis. Dan hadden we de maandag of een deel van de maandag samen. En dan bracht ik hem op dinsdagochtend weer naar de luchthaven en moesten we het de rest van de week weer met FaceTime doen. Daar konden we úren mee zoet zijn, maar écht samen ben je natuurlijk niet.'

Communicatie

Na twee afsluitende toernooien in Spanje met Lazet op de tas, volgde de vuurdoop voor Huizing-Leeman op The Belfry, tijdens het British Masters. Al was het voorbereidende werk al weken eerder gestart, zegt Daan. 'Toen de beslissing eenmaal genomen was, heb ik tegen haar gezegd dat ze echt moest gaan trainen. Hoe ze het deed maakte me niet uit, maar ik vond dat ze in de weken tot haar debuut zeker dertig kilometer per week in de benen moest hebben. Van een bureaubaan naar vijf dagen per week met een tas van twintig kilo op je nek is niet niets, dat is best pittig. Maar we waren het er direct over eens dat ze het tempo moest aankunnen om het te laten werken. Want het moet niet zo zijn dat wij samen achterop raken omdat we als groep te snel gaan. Ik moet zeggen dat ik direct vanaf het begin onder de indruk was. Niet alleen nam ze het trainen heel serieus, ze heeft tot nu toe ook nog niet een keer het tempo niet bij kunnen benen. En geloof me, het is echt stevig doorlopen, hoor.' Waarna hij met een glimlach op zijn gezicht zijn koosnaampje voor Daniëlle nog eens herhaalt: 'Mijn kleine sjouwtijger.'

'De eerste dagen voelde ik het zeker wel’, zegt Daniëlle. ‘Mijn nek, mijn benen. Maar inmiddels ben ik er al behoorlijk aan gewend. Wat ik erg leuk vond die eerste weken was dat de professionele caddies niet alleen heel positief waren, maar ook heel complimenteus. Zo zei Sponge (de voormalige caddie van Joost Luiten, red.) al snel dat hij veel respect voor me had. En ik zal nooit vergeten dat een Ierse caddie in het British Masters aan me vroeg hoelang ik dit werk al deed. “Dit is mijn tweede dag”, zei ik naar waarheid. Hij kon het niet geloven en zei dat het leek of ik het al heel lang deed. Dat compliment kon ik in mijn zak steken! Naast mij zijn er overigens nog vier of vijf vrouwelijke caddies, de meeste partner van, maar ik word absoluut niet met scheve ogen aangekeken.’ Lachend: ‘Of ik zie het niet, dat kan natuurlijk ook.’

Op de vraag wat er nu zo anders is tijdens de toernooien, komen twee verschillende antwoorden. Logisch. Waar de een al jaren binnen de touwen liep, loopt de ander dat pas sinds kort. 'Het is bijzonder hoe groot het verschil is tussen meelopen buiten de touwen en erbinnen staan', antwoordt Daniëlle. 'Voorheen kon ik van een afstand wel zien dat er wat aan de hand was, maar kon ik niets doen. Nu wel. Sterker, dat is naast het dragen van de tas een van mijn voornaamste taken: zorgen voor een goede sfeer. Door wat te zeggen of juist door mijn mond te houden. Door te beginnen over de honden of juist door te wijzen op iets wat zijn mental coach heeft gezegd.' Daan: 'Als ik even geen behoefte heb aan gebabbel, dan zeg ik dat ook, hoor. Maar meestal werkt het uitstekend. Zeker als je in een groep speelt die niet zo gezellig is. Dan zeg ik al halverwege de eerste fairway tegen Daniëlle: “We moeten er weer ons eigen feestje van maken vandaag.” Dan vormen we onze eigen kleine bubbel. Natuurlijk komt het soms ook voor dat je ergens niet zo blij mee bent. Maar wij zijn zo open en eerlijk tegen elkaar dat we dat zonder problemen kunnen zeggen.' Daniëlle: 'Communicatie is de basis van elke relatie. Of het nu gaat om collega's, vrienden, partners of speler en caddie. Als je niet communiceert, wordt het sowieso niets. Maar dat is voor ons nooit een probleem geweest. We kunnen het uren over van alles en nog wat hebben en zijn graag samen, met de golfbaan als onze happy place en ons kantoor.'

Waarna ze besluit.

'Hoe lang dit werkt weet je natuurlijk nooit, zo is het ook gewoon natuurlijk. We doen dit omdat we het prettig vinden, maar ook omdat het werkt, en uiteindelijk is dat waar het om gaat. We hebben de ambitie om samen toernooien te winnen, een vaste waarde op de Tour te worden. Maar mocht het moment komen dat het geen meerwaarde meer heeft, of dat een van ons beiden het niet meer ziet zitten, dan kijken we verder. Al heb ik één ding al wel gezegd: ik wil sowieso nog zeker één keer in het wit. Als Daan zich plaatst voor The Masters is die witte overall hoe dan ook voor mij!'

Juryrapport categorie Tekst

Op nagenoeg alle fronten in het leven is twee beter dan één.

Met zijn tweeën zie je meer dan alleen.

Met zijn tweeën ben je sterker dan alleen.

Met zijn tweeën ben je succesvoller dan alleen.

Met zijn tweeën is het simpelweg leuker dan alleen.

Met zo’n rijtje kunnen wij nog wel even doorgaan. En dit alles, plus meer, is van toepassing op het Echtpaar in dit artikel. Een goede tekst moet beeldend zijn geschreven en goed beeld moet woorden weergeven. schrijver en de fotograaf zijn complementair. Zo ook is deze productie er één die elkaar aanvult en zelfs tot twee maakt.

De verdiende winnaars in de categorie TEKST zijn dan ook geworden: Martijn Paehlig en Edwin Vermaas voor het artikel Echtpaar Huizing en Huizing.

Juryrapport categorie Beeld en Geluid:

Nog steeds heerst bij velen nog steeds de gedachte dat golf een oudemannen sport is. Maar in niets komt bij de winnaar van deze categorie naar voren dat deze aanname op waarheid is gestoeld.

Fris, jong, vooruitstrevend en vrouwelijk zijn kernwoorden die door je gedachten gaan bij het zien van deze video.

Het verhaal van Daphne wordt zeer goed weergegeven door mooie ingetogen opnames. Tevens weet zij beeldend te verwoorden waarom zij in korte tijd zo enthousiast is geworden voor golf

De video van 2.39 minuten is dan ook één sublieme reclameclip voor de golfsport. Zo direct toonbaar op nationale televisie.

In de categorie Beeld en Geluid is de winnaar Bureau KLCK van Creative Director Kevin van Rijn met de productie ‘Daphne’. Een portret van de beginnende, jonge golfster Daphne, waarbij met een frisse, oprechte blik een inkijk wordt gegeven in wat Golf voor haar betekent.