'Op de tour spelen voelt nog steeds als een droom'

De Hero World Challenge was geen officieel toernooi van de PGA Tour, maar in zo'n sterk veld winnen moet speciaal voelen?
'Zeker! Er deden maar twintig spelers mee, maar het veld was ijzersterk. Ik had het gevoel dat de toernooien die ik won (zie kader) niet zo sterk bezet waren, dus hier winnen was goed voor mijn zelfvertrouwen.' (Dat bleek, want een paar weken later won Hovland de Dubai Desert Classic, red.)

Het toernooi van Tiger winnen is duidelijk belangrijk voor je. Was hij in je jeugd een grote inspiratie voor je?
'Ja. Ik weet nog dat ik in Noorwegen in de klas zat en op YouTube hoogtepunten van hem zat te kijken. Dat heeft me beslist geïnspireerd en geholpen. Maar ook Henrik Bjornstad, de eerste Noorse speler op de PGA Tour was een inspiratiebron. Toen ik 13 of 14 was mocht ik hem van alles vragen en dat heeft grote impact op me gehad.'

Volgens mij viel Kerstmis goed voor je, want je hebt duidelijk de vorm teruggevonden.
'Ik had inderdaad een pauze nodig. Ik ben terug gegaan naar Noorwegen en heb daar de feestdagen gevierd, heel ontspannen. Het was te koud om te golfen, dus ik wat echt vrij. (Lachend) En je kunt wel zeggen dat ik als herboren de winterstop ben uitgekomen, met twee overwinningen in een paar weken.'

Heb je voor 2022 doelen gesteld?
'Ik hou er niet van om te gaan voor specifieke resultaten of doelen. Ik denk dat de statistieken een betere indicatie zijn van waar je mee bezig bent. Je kunt geweldig spelen en niet winnen, dus ik blijf gewoon doen wat ik doe, want ik speel momenteel heel, heel goed. Ik moet alleen op en rond de green wat scherper worden, maar ook daar zie ik al verbetering. Als ik blijf werken aan waar ik het afgelopen jaar aan werk, en hier nog iets beter kan worden, dan voorzie ik grote dingen...'

Qua aantal overwinningen (6) lig je voor op schema?
'Haha, dat kun je wel zeggen. Weet je, ik vind het nog steeds onwerkelijk om op de PGA Tour te spelen. Als ik terugdenk aan waar ik ben opgegroeid... in Noorwegen kun je zes maanden per jaar golfen en professional worden is echt heel lastig. Dus ik kan nog steeds niet geloven dat ik al die toernooien win.'

Het is bijna een half jaar na je Ryder Cup-debuut. Hoe kijk je hierop terug?
'Allereerst heb ik geweldige herinneringen aan het hele gebeuren. De helft van het team en Padraig en de vice-captains zag ik als kind al op televisie spelen. En dan sta je ineens tussen al die legendes van het Europese Golf van de afgelopen twintig, vijfentwintig jaar. Het was ongelofelijk. Wat betreft mijn golf: ik heb een aantal heel goede ballen weten te slaan, onder de hoogste druk die ik ooit heb meegemaakt. Het geeft me vertrouwen dat ik op dit niveau kan presteren.'

Duurder het lang voordat je het verlies had verwerkt?
'Eigenlijk niet, want het was natuurlijk niet close. Als het op één putt was aangekomen, op de laatste hole, en ik had 'm gemist of zoiets, dan was het lastig geweest om te verwerken. Maar we werden verslagen door een beter team, soms gaat dat zo. Ik deed pijn, maar ik probeer te leren van alles wat me overkomt en het in iets positiefs om te buigen.'