Natuurlijke landvormen

Het is kwart voor zes als de wekker gaat. Om zeven uur begint mijn ‘werkdag’ op 7 Mile Beach, waar over twee jaar een van de beste golfbanen ter wereld geopend moet worden. Ik smeer me goed in, smeer m’n bammetjes en neem drie liter water mee.

Vandaag gaan we echter niet werken. Gelukkig maar, denk ik, terwijl ik me bijna schuldig voel: na drie weken in een bulldozer heb ik het wel even gehad met de hitte, de stoffigheid en de monotone arbeid in de ruim zestig uur durende werkweek. Vandaag willen hoofdontwerper en bouwer Mike DeVries en co-ontwerper Mike Clayton samen met mij een stuk van de baan wandelen, om zo een goed gevoel te krijgen voor het terrein.

Tot eind vorig jaar stonden hier duizenden Monterey-dennen, overgewaaid uit een plantage in de buurt. Omdat dit een exotische soort betreft, zijn ze allemaal vrij hardhandig gekapt. Het resultaat is een duinlandschap met plukken helmgras, vijf miljoen dennenappels en meer dan tweehonderd huizenhoge stapels ‘afvalhout’. Letterlijk brandhout, want elke week mogen er ’s nachts twintig stapels verbrand worden.

Onze set-up heeft een Expeditie Robinson-achtige vibe. Als kantoor is er een Franklin-caravan uit 1974 neergezet, en tegen de bosrand staat een Dixi. Water en elektriciteit zijn afwezig, wel staan er een dieseltank en genoeg smeermiddel om de machines aan de gang te houden.

‘The secret is in the dirt’, zo omschreef Ben Hogan zijn oneindige zoektocht naar de perfecte golfswing. Ik moest eraan denken toen we met z’n drieën door duinen en helmgras banjerden, op zoek naar houten palen met een lintje eraan. De wandeling duurde ruim zes uur, omdat Mike en Mike een heel globale route hadden uitgestippeld, waar in de loop van de komende maanden een golfbaan moet ontstaan. Er zijn geen gedetailleerde tekeningen en geen specifieke plannen voor teeboxen, greens of fairways. Bij elke vraag die ik stel over een detail van het golfgedeelte zegt hoofdontwerper Mike: ‘Maybe, maybe not, we’ll see how it turns out.’

Bij elke stap denk ik gefrustreerd: Maar hiervoor ben ik toch niet naar Tasmanië verhuisd? Maar Mike weet iets wat ik nog moet leren. De beste golfbanen ter wereld zijn niet vanuit een ontwerp gebouwd maar langzaam uit de grond ontstaan. Het doel is om uit al die bergen en duinen natuurlijke landvormen te creëren die goed te bewandelen zijn, waarna de greenkeepers ervoor zorgen dat er gras op komt en er een bal geslagen kan worden.

Tót die tijd zal ik al mijn creativiteit en doorzettingsvermogen nodig hebben om al die bergen te kunnen verzetten.