Baantip: Valderrama

Je slaat een geweldige drive naar het midden van de fairway, maar bij je bal aangekomen, blijkt de lijn naar de vlag alsnog te worden belemmerd door een groep eeuwenoude kurkeiken. Door schade en schande wijs geworden probeer je dit keer geen bananenbal naar de green te slicen, maar punch je de bal onder de takken door honderd meter vooruit en vertrouw je op je korte spel.

De wedge is prima en je hebt zelfs een putt voor par. Het is echter wel een 'down hiller', die onmogelijk in de buurt van de vlag te stoppen blijkt en zelfs van de green de bunker in rolt. Een prima bunkerslag en een zenuwslopende tweeputt later staat er een triple bogey op je kaart. Welkom op Valderrama.

Is golfen op deze uit 1974 stammende baan in het zuiden van Spanje 1974 leuk? Nee, daarvoor is het ontwerp van Robert Trent Jones voor de meeste amateurs simpelweg te moeilijk (de maximale handicap voor heren is 24, die voor dames 32).

Waarom is deze baan zijn greenfee van vierhonderd euro dan dubbel en dwars waard?

Omdat het de beste baan op het Europese vasteland is: qua design, sfeer en onderhoud. Omdat spelen op het 'Augusta van Europa' een sprookje is en elke grasspriet historie ademt: hier won Europa in 1997 onder leiding van Seve de Ryder Cup. Omdat de baan elke mogelijke slag van je eist en je nergens op adem laat komen.

Hier leer je wat professionals bedoelen als ze zeggen dat ze 'aan de verkeerde kant van de vlag liggen'. Vergeet die scorekaart in je broekzak, accepteer wat de baan je geeft en geniet van een onvergetelijke ronde.