Een onzekere toekomst

Captain Padraig Harrington en de officials van de Europese Tour vertrokken naar Wisconsin in de wetenschap dat Europa zeven van de laatste negen matches om de Ryder Cup had gewonnen. Het gezelschap vloog een week later terug met het vooruitzicht dat het misschien wel tot 2027 of zelfs 2029 kan duren eer er een nieuwe zege wordt behaald.
Het winnende, geweldig spelende Amerikaanse team was met een gemiddelde leeftijd van 29 jaar het jongste sinds de eerste match in 1927. Europa was gemiddeld zes jaar ouder.
Een simpele rekensom leert dat de kern van Team USA nog wel een paar ontmoetingen mee kan. En dan hebben we het niet eens over de jaarlijkse instroom van nieuw jong Amerikaans talent op de PGA Tour.
Nu al had captain Steve Stricker een B-team aan de start kunnen brengen dat mogelijk ook te sterk was geweest voor deze Europese equipe, waarvan het gros van de spelers niet in vorm was. Nog angstaanjagender is dat Harrington indien gewenst niet eens genoeg capabele vervangers zou hebben gehad.

De Ryder Cup is meer dan een sportieve krachtmeting. Voor de Europese Tour vormen de inkomsten een bittere noodzaak om het hoofd boven water te houden, al ontkent de directie dat in alle toonaarden.
Voor deze editie stonden de sponsoren voor Ryder Cup Europe in de rij. Maar wat als er in 2023, 2025 en mogelijk in 2027 weer wordt verloren van een beter team?
In de VS is er nu al niets meer te merken van een crisis als gevolg van covid-19. De prijzengelden op de PGA Tour liggen tussen de vijf en acht miljoen dollar, terwijl er in Europa wekelijks meestal om een miljoen of iets meer wordt gespeeld.
Nog erger is dat de aanvoer van talent stokt. Hoeveel Zweden staan er in de top-100 van de wereldranglijst? Eén, Alex Noren. Duitsers? Ook één, Martin Kaymer, die al in zeven jaar niet heeft gewonnen. Frankrijk? Het verhaal wordt eentonig: alleen Victor Perez. Het aantal Amerikanen en Europeanen in de top-100? 43 om 25 - waarvan 26 en twaalf in de top-50
Onlangs las ik in een artikel over een geheel ander onderwerp een heel oude economische wet: If something cannot go on forever, it will stop. En de Ryder Cup is voor de Europese Tour een stevig sportief maar ook economisch vehikel dat in Wisconsin piepend en krakend tot stilstand kwam.