Mijn Drive: Eric Venghaus

Eric Venghaus (Den Haag, 1952, handicap 18,6) is directeur van Zorg Vastgoed Management en ontwikkelt zorgcentra. Op de golfbaan wil hij vooral plezier hebben, maar je zult hem nooit in een oud kloffie zien. 'Dress to impress.'

Mijn eerste keer

‘Ik was eerder op een golfbaan dan dat ik golfde. Het zal een jaar of tien geleden zijn dat ik tijdens een vakantie in Zuid-Afrika met vrienden die al wel golfden meeging naar de baan. Ik was zó jaloers op die mannen. De omgeving, het plezier, de spulletjes die ze hadden. Dat wilde ik ook. Terug in Nederland ben ik heel snel begonnen met lessen. Indoor, twaalf lessen inclusief set. Een prima manier om kennis te maken met de sport. Maar toen ik voor het eerst de baan in ging, viel dat toch even tegen. Een groot drama. Je bal na een paar meter tegen een scherm zien ploffen of de bal in het echt zien vliegen, naar echte bunkers en echte rough, dat is heel wat anders. Toen ik uiteindelijk op mocht voor mijn examen was ik op van de zenuwen. Ik wilde zó graag. Op de driving range raakte ik geen bal, tot een man tegen me zei dat ik vooral rustiger moest slaan. Dat bleek mijn examinator te zijn...’

Clubgebonden of vrije golfer

‘De eerste tijd was ik nergens lid. Op een gegeven moment leek het me wel handig om ergens lid te worden, bij voorkeur in de buurt van mijn huis, dus dat werd de Rijswijkse. Het idee dat als je wilt spelen je ook kunt spelen, sprak me wel aan. Net als het idee van je ergens thuis voelen, welkom zijn. Vrienden van me zijn lid op banen als The International en de Haagsche. Hoewel ik daar graag speel, bevalt het laagdrempelige van de Rijswijkse me goed. Gewoon gezellig je koffie en tosti in het clubhuis en niet te vergeten het contact met caddiemaster Ton, die je echt ongelofelijk welkom laat voelen. Zo'n man is goud waard voor een club.’

Mooiweergolfer of door weer en wind

‘Ik ben een mooiweergolfer bij uitstek. Als het slecht weer wordt tijdens de ronde, stap ik rustig uit. Natuurlijk, als je meedoet aan een wedstrijd speel je door, maar echt gelukkig word ik daar niet van. Kom op zeg, het is een hobby, het moet wel leuk blijven. En voor mij is dat niet koud en drijfnat doorlopen. Wat ik zeg, in een wedstrijd geef ik niet op. Maar als wij met z’n tweetjes spelen, dan is de kans groot dat ik voorstel om alvast een kop koffie te gaan drinken. Misschien is dat de reden waarom ik in het seizoen een keer of drie, vier per week probeer te spelen. Je kunt de rondes met goed weer maar beter binnen hebben.’

Sport of ontspanning

‘Voor mij is het een combinatie van beide. Je bent heerlijk aan het ontspannen – als het goed gaat tenminste – en tegelijkertijd een behoorlijk eind aan het wandelen. Toen ik net begon, kon ik na een hole of twaalf echt op zijn. Niet eens van dat lopen – ik heb veel getennist en ga nog wekelijks naar de sportschool om me af te laten beulen door een personal trainer – maar alles bij elkaar is golf vermoeiender dan je op het eerste gezicht misschien denkt.’

Beste rondje ooit

‘Ik denk dat dat op De Lage Vuursche was. Ik begon met drie dubbele bogeys, maar speelde helemaal niet slecht. Daarna begon het te lopen en sloeg ik alle ballen goed, alles liep. Voor mijn doen en niveau dan. Uiteindelijk kwam ik op die lange baan met 41 stablefordpunten binnen. Dat was wel een mooie dag. Ik denk ook aan de eerste keer dat ik op The International speelde. Die baan begint met een par-5 en daar maakte ik een birdie. Toen die hole later voor het KLM Open als par-4 werd gespeeld, zeiden mijn vrienden dat dat mijn schuld was. 'Als zelfs Venghaus hier een birdie kan maken, dan kan het nooit een par-5 zijn.'

Les of zelf knutselen

‘Na het halen van mijn GVB heb ik mijn examinator beloofd om regelmatig les te nemen en dat doe ik ook. Eens in de zes tot acht weken heb ik een aantal privélessen van een uur bij Nick Davis, een van de pro's op mijn homecourse. We werken niet aan specifieke onderdelen, het is meer het regelmatig finetunen van mijn swing. Het voordeel van privéles is wat mij betreft dat dat kan. Les in een groepje is vast ook goed. Maar door alleen met mij bezig te zijn, heb ik het gevoel dat ik meer progressie boek. Al heb ik, net als velen na een les, in eerste instantie vaak de frustratie dat niets meer lijkt te lukken.’

Grootste golffrustratie

‘Ik denk dat ik namens bijna iedere golfer spreek als ik zeg dat golf zo wisselvallig is. De ene dag is het Jantje lacht, de andere dag Jantje huilt. Soms om gek van te worden! Dan reken je op een goede ronde en wordt het helemaal niets. Maar andersom geldt het net zo goed en heb je opeens zo'n dag dat alles meezit. Daar moet je mee om leren gaan. Je speelt met en tegen jezelf. Ik geloof dan ook dat je aan een golfer vrij goed kunt zien hoe hij als mens is. Je kunt zelfs parallellen trekken met het zakendoen. Als je in business angstig overkomt, weet je zeker dat je geen zaken gaat doen. Als je op de golfbaan je angst laat winnen, kun je een goede score wel vergeten. Ja, nu ik het hardop zeg, weet ik het zeker. Het is met golf als in zaken: als de angst regeert, win je nooit.’

Gezelligheid of ambitieus

‘Ik heb zeker nog ambities. Dat heb ik met alles wat ik doe, ook met spelletjes. Ik vind gezelligheid belangrijk – als ik met ongezellige lui speel, is de lol er snel af – maar ik doe wel mijn best om eruit te halen wat erin zit. Dat vind ik ook het mooie van die lessen. Mijn pro heeft me echt weten te stimuleren om er nog wat meer uit te halen, om de bal bijvoorbeeld wat verder te gaan slaan. Dan kun je zeggen: is dat belangrijk? Nee, maar het is wel leuk. Al weet ik heel goed dat het ambities op schaalniveau zijn.’

Nieuwe spullen of allegaartje

‘Ik heb heel lang gespeeld met het Wilson-setje dat ik kreeg bij dat eerste lespakket. Een paar jaar terug heb ik me laten fitten en nu – na een kleine twee jaar – begint die nieuwe set voor mijn gevoel eindelijk vruchten af te werpen. Ik speelde zó lang met die andere set dat ik precies wist wat ik met elke stok sloeg. Het heeft best lang geduurd voordat ik dat met mijn huidige Ping-set ook had, het was lange tijd vooral gokken hoe ver ik nu weer zou slaan. Waar ik óók voor ga, is goede kleding. Dress to impress. Dat vind ik leuk, om daar een beetje aandacht aan te besteden. Een goede broek, nette schoenen en een taylormade shirt. Nee, niet het merk, maar echt op maat gemaakte shirts. Je zult mij ook nooit met een vuile set zien aankomen. Ik vind het mooi dat alles in orde is. Bij mezelf maar ook bij anderen.’

Golfvakantie of thuis in eigen land

‘Met een groep vrienden ben ik over de hele wereld gereisd om te golfen. Maar ook met mijn familie wordt er op vakantie gegolfd, hoor. We gaan één à twee keer per jaar met z’n allen op reis en dan genieten we van het goede leven. Lekker eten. Lekker drinken. En als het kan ook een rondje golf. Mijn ene schoonzoon is een heel goede golfer met handicap 3, de andere schoonzoon heeft leren wijn drinken en golfen, en mijn zoon en jongste dochter hobbelen mee. Er zijn zo veel mooie plekken op de wereld waar je kunt golfen. Dat zijn mooie momenten, dan ben je echt rijk.’

Golf en business

‘Natuurlijk golf ik ook wel eens met relaties, maar zakendoen op de golfbaan gebeurt niet echt. Althans, niet bij mij. Wel als je portefeuillemanager bent en moet werken aan het onderhouden van relaties. Al denk ik dat je ook dan eerder zakendoet tijdens een goede lunch na afloop. Maar natuurlijk bouw je een band op. Zoals ik al zei: op de golfbaan leer je mensen echt kennen. Daar kun je bij het sluiten van een deal je voordeel mee doen. Ik ga trouwens zelden of nooit golfen vóór ik een belangrijke zakelijke afspraak heb. Als ik slecht speel, ga ik met een slecht gevoel die afspraak in en dat wil je niet hebben.’

Golf en zorg

‘De vergrijzing in Nederland houdt nog wel een tijdje aan, en hoewel ik snap dat je je business richt op de volgende generatie denk ik dat de golfsport nog niet alle mogelijkheden voor de seniore golfer heeft benut. Bij de zorgprojecten waar wij mee bezig zijn, speelt 'beleving' een grote rol. Dus dat je naast goed ondersteund wonen ook een wasserette biedt, wat lichte horeca, dat soort dingen. Nou, ook golf past daar uitstekend bij. Een kleine ruimte om mensen kennis te laten maken met de sport, werken aan de sociale samenhang, mensen uit hun isolement halen. Ik zeg niet dat je bij elk woonzorgproject een golfbaan moet aanleggen. Maar de combinatie van ouder worden, blijven bewegen en golf ligt te zeer voor de hand om daar niet meer mee te doen de komende jaren.’

Eerste tee of driving range

‘Meestal meteen naar de eerste tee. Niet uit tijdgebrek maar voor het verwachtingsmanagement. Het is me net te vaak gebeurd dat ik op de range de mooiste ballen sloeg maar op de eerste tee geen bal meer raakte. Dan kun je beter meteen de baan in gaan, toch? Al kan ik op die eerste tee ook best spanning voelen. Want als ik die eerste bal, die eerste slagen, niet goed raak, kan ik mezelf behoorlijk in de weg zitten. Dan wil ik het te graag goed doen. Aan de andere kant heb ik absoluut geen angst voor de winnende putt. Dat is als het definitief sluiten van een deal. Als ik daar eenmaal gekomen ben, weet ik dat ik die echt wel maak.’

Droomflight

‘Er zijn heel veel goede spelers, maar de ultieme droom zou zijn om met Tiger Woods te spelen. In de eerste plaats omdat deze man niet goed is in zijn sport maar héél goed. Als je zo lang op zo'n niveau kunt presteren is dat ongekend, wat je ook doet. In de tweede plaats zou ik hem wel eens van dichtbij willen meemaken, omdat hij iemand is met een enorm charisma. Een uitstraling die je kunt vergelijken met die van mannen als Muhammad Ali en Nelson Mandela. Zelfs als je niet weet wie ze zijn en wat ze doen, voel je dat er wat bijzonders met ze is. De derde reden is zijn kleur. In een overwegend witte sport heeft Woods een grote emancipatoire rol gespeeld. Niet dat golf daardoor geen witte sport meer is. Maar de ontwikkeling die hij in belangrijke mate heeft ingezet, heeft tijd nodig. Tussen 1863 en nu lijkt veel tijd te zitten, maar dat is heel relatief. Vergeet ook niet dat een jaar of zestig geleden vrouwen hier nog niet eens mochten tekenen voor een bankrekening en de dominee de belangrijkste man was. Dingen veranderen langzaam. Ik ben ervan overtuigd dat dat ook voor de golfsport geldt. Maar mede dankzij mannen als Tiger Woods lukt het.’