Uit Golfers Magazine: For the love of the game

'“Weet je wat wij moeten doen? Wij moeten een golfbaan beginnen?”’ Tim Giles (TG) begint met een anekdote over het ontstaan van de in 2011 geopende baan. 'We moesten een beetje lachen om de woorden van Alan Saddington, maar de volgende vergadering begon hij er weer over. “Weet je wat wij moeten doen? Een golfbaan openen, maar dan niet zomaar een baan, maar een Championship Course”. Wij weer lachen. Ja, ja, komt hij weer. Maar bij een volgende vergadering ging er nog een schepje bovenop: “We moeten niet alleen een Championship Course beginnen: een topbaan moet ook een toptoernooi organiseren. We gaan de Ryder Cup naar Nederland halen!”’

Na een korte stilte beginnen Giles en de andere founders keihard te lachen, alsof het gisteren gebeurd is en het verhaal niet al honderden keren verteld. 'Het idee was te idioot voor woorden, maar Alan plantte wel een zaadje en hij had ook wel een punt met het idee van een eigen baan. Het ging goed met onze business, met Made in Scotland, maar we hadden wel te maken met een beschikbaarheidsprobleem. De topbanen konden ons niet altijd huisvesten en we konden daar ook niet altijd doen wat we wilden. Vanuit die optiek was een eigen baan dus helemaal niet zo'n slecht idee. Dus ja, je hebt het er nog eens over, denkt erover na, legt het hier en daar aan klanten en relaties voor. En op een gegeven moment kwamen we tot de conclusie dat het misschien wel een wild plan was, maar dat we er toch voor moesten gaan.'

Mauk de Booij (MB), terwijl hij de tafel in de Members Lounge van het nog altijd indrukwekkende en fraai ingerichte clubhuis rondkijkt: ‘We begonnen onze relaties te benaderen met het verzoek 33 duizend euro in te leggen voor een certificaat voor een participatie in de baan. Natuurlijk kregen we de reactie of we wel goed bij ons hoofd waren. Er lag immers nog niets. Maar wij zeiden stug: “Je moet het wél doen, geloof ons nou.” En het mooie was dat de eerste honderd certificaathouders dat ook deden. Die stapten stuk voor stuk in op basis van vertrouwen, op basis van de relatie die we hadden. Zo sterk was ons netwerk.'

Naast Mauk de Booij en Tim Giles zitten Jonas Saxton, David Burnside, Robert Stevens en Phil Helsby aan tafel. Zij zijn pro's van het eerste uur, oprichters van Made in Scotland en The Dutch, of er later bijgekomen. Je ziet hun gedachten bijna teruggaan naar mei 2011, de eerste maand dat alle achttien holes van de door Colin Montgomerie ontworpen baan bespeelbaar waren. Drie jaar nadat de eerste spade de grond in was gegaan, nog langer nadat als locatie het oude terrein van golfbaan de Lingewaelsche in Spijk was gekozen.

Hoezo Spijk?

Phil Helsby (PH): 'We hebben zeven, acht locaties bekeken voor we hier uitkwamen. De meeste plekken waren niet geschikt om dat wat wij voor ogen hadden te realiseren. Dat we hier zijn uitgekomen werd door veel mensen opvallend genoemd, maar de ligging was hartstikke goed en mooi centraal vanaf alle grote steden.'

MB: 'Het is dichtbij genoeg om vaak langs te komen en tegelijkertijd ver genoeg om niet elk vrij moment hier te zijn. Zeker banen die pal bij de stad liggen merken dat het vaak erg druk is. Als je ergens in vijf minuten kunt zijn, dan doe je dat nu eenmaal sneller. Maar qua grond ben ik het eens met de mensen die deze plek niet zo geschikt vonden. Als terrein voor een topbaan kon het bijna niet slechter dan dit. Zoveel water, zoveel klei. Verre van ideaal in elk geval.'

Wat waren de eerste reacties op jullie plan?

David Burnside (DB): '“Jullie zijn gek!” Maar ach, we zijn wel vaker voor gek uitgemaakt. Ook toen we tien jaar eerder naar buiten traden met ons plan voor Made in Scotland. Op de dag dat we ons bedrijfsplan presenteerden, vonden de aanslagen op de Twin Towers plaats. Ondanks alle onrust die dat veroorzaakte, haalden we snel onze eerste clanmembers binnen. Toen hadden we wel zoiets van: als we dit nu kunnen, in deze tijd, dan kunnen we het altijd.'

De aanslagen van 9/11 hadden in zekere zin een kortdurend schokeffect op de wereld. Toen jullie net met The Dutch begonnen waren, stortte de wereld in een diepe economische crisis...

Jonas Saxton (JS): 'Van 9/11 hadden we inderdaad niet zo heel veel last. Sponsoring was lastig, maar dat was niet onze business, wij zaten meer in de hoek van de relatiemarketing en het relatiemanagement. De crisis van 2008 had veel meer impact. Blijven de leveranciers overeind? Haken de leden niet af? Dat was een heel spannende periode. We waren al te ver op weg om te stoppen, maar we hebben er wel tot 2014 last van gehad.'

Terug naar het begin. Waarom zijn jullie bij Colin Montgomerie uitgekomen als architect?

PH: 'We hebben met meerdere grote partijen gesproken. Jack Nicklaus, Kyle Philips, Robert Trent Jones Jr. In totaal iets van acht partijen. Montgomerie was de enige die zei dat hij onze plannen niet kon realiseren op het terrein dat we beschikbaar hadden en juist die 'afwijzing' triggerde ons. Hij zei dat hij wel een baan kon aanleggen, maar niet op het niveau dat we voor ogen hadden. Hij kwam met het idee om door middel van grondruil ruimte te creëren. Dat idee heeft zeker bijgedragen aan de uiteindelijke keuze om met hem in zee te gaan.'

DB: 'Dat, en het idee dat de Ryder Cup van 2018 op een baan van Made in Scotland een Schotse captain zou krijgen natuurlijk!'

Over voor gek verklaard worden gesproken. De Ryder Cup naar Nederland? Serieus?

MB: 'Ja, het is zeker een serieus plan geweest. Er waren mensen die het zagen als een marketingstunt, maar ik kan je met de hand op mijn hart verzekeren dat dat nooit het geval is geweest.'

JS: 'Daar zijn we ook veel te dom voor, joh, voor zo'n uitgekookt idee.' Lachend: 'Al was het misschien ook dom om te denken dat we serieus kans maakten. Nee, dat meen ik niet. We hadden zéker kans. We hadden een goed en opvallend plan. Helaas ging het aan onze neus voorbij, maar ik ben er nog altijd zeker van dat ons idee voor een unieke kijkervaring had gezorgd.'

PH: 'Natuurlijk was er scepsis, maar er was ook veel enthousiasme. In redelijk korte tijd kregen we behoorlijk wat financiële toezeggingen van grote Nederlandse bedrijven. Dan heb ik het echt over vele miljoenen. Helaas kon de regering daar niet in mee. Net als nu zat Rutte destijds met een demissionaire regering en kon hij mede daardoor maar weinig betekenen. Hij heeft nog wel gebeld met het comité, of we meer tijd konden krijgen, maar dat was geen optie. En feitelijk was de race gelopen toen Sarkozy namens Frankrijk honderd miljoen extra toezegde. Ja, het is best wrang om na al die jaren te constateren dat van al die toegezegde projecten er slechts eentje gerealiseerd is. Die 'stunt' was misschien niet allesbepalend, maar het heeft ons zeker niet geholpen.'

De Ryder Cup ging aan jullie neus voorbij, maar als 'troostprijs' kregen jullie het KLM Open.

DB: 'Het KLM Open was zeker geen troostprijs. Sterker nog, we wisten al eerder dat we het KLM Open zouden krijgen. We waren nog niet eens begonnen met de aanleg van de baan toen we de toezegging kregen dat als we de baan zouden aanleggen zoals we van plan waren, we snel het KLM Open zouden mogen hosten.'

PH: 'Of het nu de Ryder Cup, het KLM Open of de Dutch Futures zijn: topgolf zit in ons DNA. Onderaan de streep is het pure passie voor topgolf. We zijn bijna allemaal als playing pro begonnen en weten hoe lastig het is om het als jonge pro te redden. Dat we hier steun kunnen bieden, ook met de Academy, The Dutch Futures en de trainingsfaciliteiten, vinden we nog altijd heel bijzonder.'

Robert Stevens (RS): ‘Ooit hebben we allemaal meer of minder grote ambities gehad en de een is daar verder mee gekomen dan de ander, maar allemaal hebben we vroeger wel iets gemist. Ik denk dat al die dingen hier samenkomen. Het is ook niet voor niets natuurlijk dat zoveel toptalenten hier komen trainen, dat de NGF hier steeds meer is, dat de PGA Holland hier zijn bijscholingen organiseert.'

Laten we het eens over de baan zelf hebben.

PH: 'Dat we hier een baan met zo’n hoge standaard hebben kunnen aanleggen, is best bijzonder. Zoals gezegd kon je bijna geen slechtere plek vinden voor een topbaan en er is dan ook veel werk voor verzet – en dat gebeurt nog steeds. We wisten dat je maar één kans krijgt om vanaf nul te beginnen en dat je het dan gewoon goed moet doen. Zonder compromissen te sluiten. Dat doen we nog steeds niet. De baan, dat is waar het om gaat. We begonnen op een heel nat terrein, maar door alles wat we gedaan hebben – schuimbeton onder de greens, zo'n 120 kilometer aan drainage, tonnen en tonnen zand – is het nu misschien wel een van de droogste banen van het land. Of het nu de greenkeepers zijn of David die met een wagentje half Schotland heeft leeggekocht om het clubhuis in te richten: alles en iedereen had hetzelfde doel voor ogen, en dat was om van The Dutch iets heel bijzonders te maken. Ook in de afgelopen moeilijke periode, met corona en de onrust die daarmee gepaard ging, hebben we nooit compromissen gesloten als het ging om kwaliteit. Investeren in kwaliteit moet je altijd blijven doen.'

Toch duikt met regelmaat het gerucht op dat het niet goed gaat met The Dutch...

JS: 'Dat het niet goed gaat met The Dutch heb ik al zó vaak gehoord. Als ik al die verhalen had moeten geloven, dan waren we al minstens twintig keer failliet geweest.'

PH: 'Natuurlijk is dit een moeilijke tijd. Het clubhuis is al een half jaar dicht, evenementen kunnen niet of slechts heel beperkt doorgang vinden. Maar volgens mij – en het animo op de club bevestigt dat – gaan we daar goed en creatief mee om.'

RS: 'Dat kan ik alleen maar beamen. Net als op veel andere banen is het hier sinds corona veel drukker. Ook de betrokkenheid is bijna groter dan ooit. Elke club kent een natuurlijk verloop, maar dit jaar is dat lager dan in andere jaren. Ook de sfeer is goed en positief. Ik was er niet bij toen de baan en eerder Made in Scotland werden opgericht, maar ik maak me er sterk voor dat de vibe nog precies zo is als toen. Het concept werkt gewoon. Natuurlijk moet je niet op je lauweren rusten en vooruitkijken naar de volgende tien jaar. Het is niet voor niets dat we een aantal jongere pro's aan ons gebonden hebben die ook in alles golf ademen. Dat is de kern. Passie voor golf. Als het moment komt dat de founding golfprofessionals een stapje terug willen of moeten doen, staat de volgende generatie klaar om een en ander met dezelfde passie voort te zetten.'

Kijkend naar die toekomst, wat zit er nog in het vat? Hoe staat het bijvoorbeeld met de Torrance Course?

PH: 'Die zit nog steeds in de planning, maar helaas niet op de korte termijn. De financiering van een nieuwe golfbaan is op dit moment nagenoeg onmogelijk. Banken willen niet, de prijs van certificaten is wereldwijd gedaald, en om dan een baan aan te leggen op het niveau zoals wij voor ogen hebben, dat gaat gewoon niet. We zijn nu aan het kijken in hoeverre we de grond voor de Torrance Course – in elk geval voor een aantal jaar – kunnen inrichten als zonnepanelenpark. Met de opbrengst daarvan zou je de basis kunnen leggen voor de financiering van de baan, en het past ook goed bij onze ambitie om nog enkele grote slagen te maken op het gebied van duurzaamheid. Zo hebben we onlangs voor ruim een half miljoen het grootste deel van ons onderhoudsmateriaal elektrisch of op zijn minst hybride gemaakt om onze CO2-voetafdruk nog verder omlaag te krijgen. En als ik het over toekomstig topgolf heb: naast de wedstrijd van de Challenge Tour later dit jaar lijkt het me mooi als we het KLM Open hier weer eens kunnen krijgen. Het mooist zou zijn als je om de zoveel jaar één keer gastheer bent – drie jaar op rij is best een zware belasting – en dan met een paar banen kunt rouleren.'

DB: 'De baan heeft bewezen een goede toernooibaan te zijn; ook alles eromheen werkte. Of het nu topgolf is of een evenement voor leden: alles straalt altijd golf uit. Dát is wie we zijn, dat is wat we doen. Ja, er zit vaak een corporate saus overheen, maar golf staat altijd voorop. Dit is geen businessclub met wat golf, het is andersom. The Dutch ademt golf. Overal.'

TG: 'Door de jaren heen hebben we de mooiste dingen meegemaakt. De komst van Jack Nicklaus, de bezoeken van Monty, evenementen met de leden. Maar de winst van Joost (Luiten, red.) bij het KLM Open van 2016 staat wat mij betreft echt bovenaan. In het eerste jaar dat je het KLM Open mag organiseren. In een week met prachtig weer. Op een baan die zich inderdaad een topbaan toonde, waar de topspelers hard moesten werken. En dan wint een Nederlandse speler, een speler die nog lid is van je club ook. Als dat in een sprookjesboek was opgeschreven, had je het waarschijnlijk over the top gevonden. Ik – en de andere jongens ook – had echt tranen in mijn ogen die zondagmiddag.'

JS: 'Weet je wat voor mij het hoogtepunt is van tien jaar The Dutch? De baan zelf. Die baan was ons plan helemaal niet. Als je, toen we twintig jaar geleden met Made in Scotland begonnen, had gezegd dat we ooit een golfbaan zouden beginnen, was je voor gek verklaard. Moet je eens kijken wat we sindsdien hebben gerealiseerd. Mensen zeggen dat we toch maar mooi onze droom hebben waargemaakt, maar dit was onze droom helemaal niet. Wat wel? Een heel mooie realiteit, iets waar we enorm trots op zijn en waar we nog heel lang trots op hopen te mogen zijn. Het concept van The Dutch is ijzersterk. Toen. Nu. Straks.'

De B-NL Challenge Trophy vindt plaats van 26 tot en met 29 augustus. Interesse om te gaan kijken? Koop dan hier je kaarten.

(Dit interview was eerder te lezen in Golfers Magazine 4)