Uit Golfers Magazine: Golfertje pesten

In binnen- en buitenland zie ik dagelijks de mooiste golfbanen, natuur en landvormen. Maar af en toe – vrij vaak eigenlijk ‒ zie ik dingen waardoor ik me afvraag of anderen het spel misschien anders zien dan ik. Ditmaal heeft het zelfs een naam: de Weber Kranz.

Mijn Duitse partner vroeg mij om te assisteren bij een bezoek aan een golfbaan nabij Bremen. Er zouden enkele vijvers gegraven moeten worden waar we nog niet compleet van overtuigd waren. Tijdens de rondgang met de dienstdoende manager viel mij iets op. Eerst leek het of een greenkeeper had zitten snurken en daardoor een stukje maaiwerk was vergeten. Of was er misschien iemand uitgeschoten met de bemesting of stond de watersproeier verkeerd ingesteld? Rond enkele greens was een strook van drie meter brede diepgroene rough te zien, aanzienlijk hoger en dikker dan de rest van de rough. Het was geen vergeten onderhoud... het bleek een Weber Kranz te zijn.

De oprichter van deze baan was Herr Weber, die ook de golfleraar van bijna alle leden was. De beste man, waarschijnlijk afkomstig uit Oost-Duitsland, was van mening dat alle golfers het spel op dezelfde manier moesten spelen. Toen hij had opgemerkt dat veel beginnende golfers de bal rollend dichter bij de vlag kregen dan hij met een prachtige hoge wedge-slag, liet hij de greenkeepers een kring met diepe rough maaien. Hierdoor moest iedereen de greens door de lucht aanspelen. Kon je dit niet? Uiteraard gaf hij hier zeer vakkundig les in!

Deze vorm van golfertje pesten zie ik vaker voorbijkomen, ook in ons land. Er zijn dan ook tal van mogelijkheden om golfers het golfleven zuur te maken. Denk aan kruisende sloten vlak voor de tees of greens, bomen die strak langs de fairway staan of bunkers aan de zijkanten van de greens. Het doel is altijd hetzelfde: de golfers die niet spelen zoals de ontwerper het heeft bedacht, moeten gestraft worden en inzien dat ze het fout doen. Dit wordt de ‘penal’ (of straffende) filosofie genoemd.

Mijn idee van goed en leuk golf is juist dat iedere speler met zijn of haar vaardigheden de beste/snelste/leukste weg naar de hole vindt, met onderweg enkele uitdagingen waar men dan voor, over of langs kan spelen. Of, om de gevleugelde woorden van Tom Simpson, meesterarchitect van deze strategische school, aan te halen: ‘It is a fact of some significance that almost all the advocates of the penal school are professionals or amateur players of the front rank.’

(Deze aflevering van 'baanbesluit' stond eerder in Golfers Magazine 5)