Rahm's revanche

'Mocht het gebeuren dat ik hier slecht speel, dan heb ik in elk geval een excuus', reageerde de Spanjaard gevat na afloop op de persconferentie op de vraag hoe hij zijn WD door zijn covid-besmetting zijn gang naar Torrey Pines had beïnvloed.

Een ontsnappingsroute, een excuus voor als de vorm hem in de verplichte rusttijd had verlaten, was echter niet nodig. Zeker niet op de laatste dag, toen hij onder de grootste druk de gedeeld beste score van de dag en week neerzette.

Het was dringen aan top op vaderdag, waar nagenoeg alle grote namen zich mengden in de strijd om de titel. Dustin Johnson, Brooks Koepka, Rory McIlroy, Xander Schauffele, Scottie Scheffler, Bryson DeChambeau, de lijst was lang en indrukwekkend alleen kwamen ze stuk voor stuk uiteindelijk te kort tegen de ijzersterk spelende Spanjaard.

Halverwege de ronde waren de beste papieren op de zege nog niet voor de Rahm, al deed de man uit Baskenland zelf precies wat hij moest doen. Na een uitstekende start (birdie op 1 en 2) leverde hij op de par-4 vijfde zijn eerste (en enige) slag van de dag in en bereikte hij de turn in twee onder voor de dag dankzij een birdie op de par-5 negende.

DeChambeau speelde zichzelf op de backnine volledig uit het toernooi.

Een bogey op hole 17 betekende het einde van de titelaspiraties van Oosthuizen

De leider in de wedstrijd op dat moment luisterde echter naar de naam Bryson DeChambeau, maar de 'Mad Professor' verloor zijn hoofd vanaf -5 op de backnine volledig. Na een foutloze front nine (-2) verloor de titelverdediger zichzelf volledig op laatste holes van het toernooi. De bogeys op elf en twaalf waren nog tot daar aan toe, maar een volkomen onnodige dubbel op de par-5 dertiende maakte titelprolongatie al een stuk onwaarschijnlijker, waarna een quadruple bogey 8 (!) op de par-4 zeventiende hem terugwierp naar de 26ste plaats op het leaderboard.

Op dat moment was Rahm al een tijdje binnen met -6 na twee geweldige birdieputts op zeventien en achttien en hoefde hij alleen Louis Oosthuizen nog in de gaten te houden. De Zuid-Afrikaan volgde op één slag en had aan één birdie op een van de laatste holes genoeg voor een play-off. Of het de zenuwen waren of omdat het beste van het spel er net te vroeg af was bij Oosthuizen, de birdie bleef uit, en zijn kansen verdwenen nagenoeg helemaal uit zich na een bogey op zeventien nadat hij zijn teeshot in de waterhindernis links sloeg, en zelfs helemaal uit beeld toen hij de daardoor noodzakelijk geworden eagle op achttien niet wist te maken.

En zo werd het dus Rahm die zijn eerste Major won. De nieuwe nummer 1 van de wereld kwam al een aantal keer dichtbij de titel in een van de vier grootste toernooien, leek twee weken geleden alle pech van de wereld te hebben door zijn gedwongen WD, liet zich de kop niet gek maken door deze tegenslag en kwam naar Torrey Pines met een missie.

'Dat ik op vaderdag, met mijn kind in mijn armen een stukje Spaanse golfgeschiedenis mag schrijven zie ik als een soort karma. Ik heb de gebeurtenissen van de afgelopen weken heel positief verwerkt en denk dat ik dat hier terug heb gekregen. Ik kan nog niet geloven dat ik een Major heb gewonnen, dat gevoel zal ergens in de komende dagen wel komen.'

Einduitslag