Onderwaardering van een mooi Major

Het PGA Championship is het tweede Major van het jaar, maar niet in waardering. Jan Kees van der Velden schreef voor Golfers Magazine 3 een analyse over een ondergewaardeerd maar ijzersterk Major.

morikawa

Iedere pro wil Majors winnen. Sinds The Open van 1863 zijn er 434 gespeeld. Majors bepalen je grootheid. En een Major-winnaar blijf je je hele leven. Het is heel goed dat Colin Montgomerie acht keer – waarvan zeven keer op rij – de nummer 1 van Europa werd. Het is goed dat hij met 31 zeges de succesvolste Brit op de Europese Tour is en dat hij in de Ryder Cup schier onverslaanbaar was. Ook als captain.

Maar Monty won geen enkel Major.

Zelf denkt hij daar overigens anders over. Een dappere of zoals je wilt roekeloze Nederlandse collega durfde hem er een vraag over te stellen. Montgomerie ontplofte nog net niet. ‘Ik heb wel Majors gewonnen’, zei hij licht geagiteerd. Hij doelde natuurlijk op zijn drie zeges in Senior Majors. Dat deed hij zelfs in een tijdspanne van een jaar.

Sorry, Monty. Close, but no cigar.

Minder aanzien

Het tweede Major van 2021 is het PGA Championship. Van 20-23 mei worden er 156 spelers verwacht op de Ocean Course op Kiawah Island, vlak voor de kust van South Carolina. Het kampioenschap is dat van de Professional Golfers’ Association of America. Een organisatie van lesgevende professionals met bijna dertigduizend leden. Twintig van hen mogen meedoen aan het PGA Championship, op basis van hun prestaties in het Club Professional Championship.

Dat laatste is een van de redenen dat het PGA Championship bij veel pro’s minder hoog staat aangeschreven dan de andere drie Majors. Vraag het hun en de Europeanen zullen meestal de voorkeur geven aan The Open en The Masters. Voor de Amerikanen staan het U.S. Open en The Masters het hoogst op de verlanglijst. Het zijn de dwarsliggers die voor het PGA Championship opteren.

Sterkste veld

Het voert te ver om te zeggen dat Montgomerie er alles in zijn leven voor zou hebben gegeven om het PGA Championship te winnen, maar het in ontvangst nemen van de immense Wanamaker Trophy ‒ de grootste trofee van de Majors ‒ zou hem een lief ding waard zijn geweest. In 1995, relatief vroeg in zijn carrière, was hij er dichtbij. Op de Riviera Country Club in Los Angeles eindigde hij na 72 holes gelijk met Steve Elkington. De Australiër won op de eerste extra hole.

Daarna speelde Montgomerie nog zestig Majors, maar een zege kwam er dus niet. In 1995 was het PGA Championship qua sterkte het minste van de vier grote kampioenschappen. Maar sinds de top 50 van de wereldranglijst verzekerd is van deelname ligt dat wel anders. Sterker, de beste honderd van de wereldranglijst mogen meedoen aan het PGA Championship.

En dat maakt het het Major met het sterkste veld. Dat is geen inschatting: de cijfers van de Official World Golf Ranking tonen dat aan. Die geeft aan alle wedstrijden van de verschillende Tours een cijfer dat gebaseerd is op de ranking van de deelnemers: de Strength of Field-factor. Kijken we naar 2019, het laatste normale golfseizoen, dan was de SoF van het door Brooks Koepka gewonnen PGA Championship 901. The Open kwam tot 898, het U.S. Open tot 838 en The Masters scoorde 796 punten.

Het U.S. Open en het kampioenschap op Augusta hadden een minder sterk veld dan The Players op de TPC van Sawgrass. Het Genesis Invitational in Los Angeles deed in 2019 qua sterkte van het veld nauwelijks onder voor The Masters.

Waar komt de kracht van het PGA Championship vandaan? In de eerste plaats van de top 100 die mag komen. Ook geldt dat er geen amateurs en geen qualifiers zijn. Trek je de twintig clubpro’s van het deelnemersaantal af, dan heb je 136 goede tot uitmuntende spelers van vooral de PGA en European Tour.

Grand Slam

Collin Morikawa imponeerde vorig jaar augustus in San Francisco op Harding Park. Hij was de eerste van de jonge honden die een Major won, maar we weten allemaal dat er een hele roedel staat te wachten om in zijn voetsporen te treden.

Spelers als Max Homa, Viktor Hovland en Matthew Wolff hebben gezien wat er mogelijk is.

Jordan Spieth is met zijn 27 jaar allesbehalve oud en heeft op Kiawah Island zelfs een gerede kans om in de voetsporen te treden van Gene Sarazen, Ben Hogan, Gary Player, Jack Nicklaus en Tiger Woods én om de Grand Slam te winnen. In de eerste maanden van 2021 toonde Spieth aan dat hij langzaam maar zeker de vorm krijgt die hem in de zomer van 2017 de zege in The Open opleverde.

Joost Luiten

De Ocean Course werd speciaal ontworpen en aangelegd met het oog op de Ryder Cup 1991. Pete Dye, geliefd en verketterd, tekende voor de vlakke, waterrijke baan die pal aan de Atlantische Oceaan ligt. In 2012 werd er voor het eerst het PGA Championship gespeeld en dat was qua logistiek een slechte keuze: Kiawah Island wordt maar door een paar bruggen met het vasteland verbonden, en de meeste toeschouwers logeerden daar in Charleston. Sommige deden uren over de heen- en terugweg. Vanwege corona is het aantal toeschouwers dit jaar beperkt, dus zullen die problemen minder groot zijn.

Negen jaar geleden was het PGA Championship het laatste Major van het jaar. Bubba Watson had The Masters gewonnen met een wonderslag in de play-off. Het U.S. Open was ten prooi gevallen aan Webb Simpson en The Open was geëindigd in een zege voor Ernie Els. Rory McIlroy reisde als de nummer 3 van de wereld af naar Kiawah Island, achter Luke Donald en Tiger Woods. Het werd op de Ocean Course een triomftocht voor de toen 23-jarige Noord-Ier. Hij won met maar liefst acht slagen voorsprong op de verrassend goed presterende David Lynn. Het was de grootste winnende marge sinds het PGA Championship in 1958 een strokeplaykampioenschap was geworden.

Joost Luiten zorgde op vrijdagavond voor wat opschudding. Als een van de laatste starters in de tweede ronde besloot hij op de laatste green te stoppen en op zaterdag terug te komen. Daardoor kon er na 36 holes geen stand worden opgemaakt, was het niet zeker waar de cut op zou uitkomen. Er kon dus ook geen startlijst voor de derde ronde worden gemaakt.

Sommige Amerikaanse media deden meesmuilend over de onbekende Nederlander, maar Luiten had volkomen gelijk. Luiten, die week de nummer 99 van de wereld, werd uiteindelijk met een score van level par (68-76-75-69) gedeeld 21ste. Het was en is de beste prestatie van een Nederlandse, mannelijke golfer in een Major.

Veranderingen

Als het om veranderen gaat, kun je de PGA of America niet bepaald conservatief noemen. Al was het natuurlijk verwerpelijk dat men tot 1962 wachtte met het afschaffen van de Caucasian Rule: het verbod om zwarte pro’s lid te kunnen laten worden.

Maar in 1958 werd op verzoek van tv-maatschappij CBS besloten om de spelvorm te veranderen in strokeplay. Van 1916-1957 was het een matchplaykampioenschap, maar de afloop was daardoor onzeker en CBS wilde geen dure productie die een verslag van enkele holes zou kunnen opleveren. En een paar jaar geleden werd het deelnemersveld anders dan de andere Majors ingevuld door het uitnodigen van de beste honderd van de wereldranglijst.

Politieke standpunten innemen is voor de meeste sportorganisaties een no-go area. De PGA of America baarde dan ook opzien door na de door president Trump veroorzaakte bestorming van het Capitool op 6 januari jl. het PGA Championship 2022 van Trump National Golf Club in New Jersey weg te halen.

Ook zorgde de PGA of America voor een kleine schok door het gebruik van afstandsmeters toe te staan. Niet alleen in deze editie van het PGA Championship, maar ook in die van 2022 en 2023. ‘Wij zijn altijd geïnteresseerd in het kunnen helpen verbeteren van het speeltempo tijdens onze kampioenschappen’, zei Jim Richerson, president van de PGA of America, in een persbericht. ‘Het gebruik van afstandsmeters is in golf al gebruikelijk en maakt nu deel uit van de golfregels. Spelers en caddies gebruiken ze al lang tijdens oefenrondes om relevante afstanden te verzamelen.’

Er is wel een maar: alles wat spelers en caddies gebruiken, moet voldoen aan Regel 4.3.a (1), die apparaten verbiedt die hoogteverschillen of ‘richtingsinformatie’ meten, zoals een apparaat om een ​speellijn of clubselectie aan te bevelen. De website www.thecaddienetwork.com peilde de opinie onder de caddies op de PGA Tour. Er waren voorstanders, maar het gros zag de toegevoegde waarde niet. De caddie van titelverdediger Collin Morikawa, de ervaren en buitengewoon competente J.J. Jakovac, keek vast vooruit naar het PGA Championship. ‘Als de caddie van de langzamere speler gewoon zijn afstandsmeter zou gebruiken, zou dat de dingen mogelijk kunnen versnellen’, zei hij. ‘Maar speler en caddie gaan nog steeds door hun routine heen en ik denk dat zij die moeten veranderen om sneller te spelen. Als we op Kiawah Island zijn en er staat niet meer dan windkracht 2 en het is zonnig, dan zijn de greens zacht en zullen ze de ronde veel sneller kunnen spelen dan wanneer het windkracht 6 is en regent. Er zijn dan veel meer dingen waar je rekening mee moet houden. Die afstandsmeters zijn geen oplossing voor slow play.’

Dit artikel van Jan Kees van der Velden stond eerder in Golfers Magazine 3 van 2021. Nog geen abonnee en voortaan tien keer per jaar hét golftijdschrift van Nederland op de mat? Sluit dan hier een abonnement af.

Tour
  • Pro Shots