Matt Jones met een straatlengte

Veel mensen zullen het einde van de wedstrijd op PGA National niet tot het einde hebben gekeken. Het ontbrak op de slotdag van de Honda Classic aan spanning, aan het idee dat er ook maar iets te halen viel voor de spelers die niet luisterden naar de naam Matt Jones die na een openingsronde in 61 slagen al liet zien van meet af aan de te kloppen man te zijn.

Jones, die zeven jaar geleden zijn eerste en tot zondag enige PGA zege boekte in het Houston Open, maakte na zijn spectaculaire openingsronde geen enkele dag nog zoveel indruk, maar zijn opeenvolgende rondes in 70, 69 en 68 slagen waren ruim voldoende om niemand meer in de buurt te laten komen. Brandon Hagy - als reserve het veld in gekomen en zelf verantwoordelijk voor een 62 op dag 2 en daarmee even koploper - kwam met -7 nog het dichtste bij, maar net als de groep op -6 wist hij dat hij daarmee slechts 'best of the rest' werd. Achter Jones dus, die in zijn 329e start op het hoogste niveau eindelijk weer het zoet der overwinning mocht smaken.

'Ik speel normaal gesproken heel snel, zoals ik ben, een 'up-tempo person', maar juist deze week probeerde ik wat meer mijn rust te bewaren. Je moet wel op een baan als dit', verwees hij naar de door Jack Nicklaus ontworpen baan. 'Dat was mijn doel en dat lukte. Het is zeven jaar geleden sinds ik voor het laatste won en het is niet altijd makkelijk geweest sindsdien. Elk jaar moet je je best doen om je speelrechten te behouden, om je baan te houden. Dat is niet makkelijk.'

Het is een zorg die de veertigjarige Jones voorlopig los kan laten. De komende twee jaar is hij verzekerd van zijn werk en als kers op de taart mag hij zich over twee weken melden voor zijn tweede deelname aan The Masters. En wie bang is dat Jones vanaf nu een langzame speler wordt, kan rustig ademhalen. Op de social media werd de Aussie ondanks zijn 'trage spel' geroemd om zijn hoge speeltempo. 'Daar kunnen anderen nog wat van leren'.

Einduitslag