Martijn Paehlig

Oud en nieuw

Vandaag is het precies een jaar geleden dat (inmiddels demissionair) premier Mark Rutte het volk toesprak en tal van sectoren hals over kop werden gesloten. Waarna de sloten om het hek van de golfbaan enkele dagen later volgde. Er mag gelukkig al lang weer gegolfd worden, maar ook golfers kunnen niet wachten tot alles weer écht normaal is.

Martijn Paehlig

Er staat bewust niet 'het oude normaal', net zozeer als ik de woordcombinatie 'het nieuwe normaal' niet wil gebruiken. Alles verandert immers altijd, het oude normaal was ook maar kabbelend, hortend en stotend door de jaren tot dat punt gekomen en was niet van plan daar dan maar bij te blijven hangen. Tijden veranderen, wat normaal is dus ook, maar dat dít, deze tijd, in elk geval niet normaal is, moge duidelijk zijn.

Toen Rutte het land op stel en sprong op slot gooide op zondag 15 maart 2020, wist ik niet hoe snel ik nog een starttijd moest boeken voor de maandagochtend. Waar een deel van de bevolking zich stortte op het inslaan van een jaarvoorraad toiletpapier, legde ik mijn prioriteiten elders. Golf was dan wel niet me name genoemd, maar de kans dat de banen – net als eerder al in Belgie was gebeurd – de holes zouden moeten sluiten, was aanwezig.

Dat bleek precies het geval. Hoewel een aantal banen nog enkele dagen open bleef, er was wat interpretatieruimte in de regels, kon er in de loop van de week nergens meer gegolfd worden. Logisch was dat niet per se, wel een feit. Een feit dat duurde tot maandag 11 mei, de dag dat de meeste banen weer open mochten voor alle golfers, nadat jeugdspelers twee weken eerder al de baan in mochten.

De heropening was onder strikte voorwaarden, dat dan weer wel, maar het weerhield de golfers er niet van de baan en masse te bezoeken. Tweeballen, een harkverbod, cups die boven de grond uitstaken, beperkte tot geen horeca... het mocht de golfpret niet drukken. Zelden (tot nooit) was het zo druk op de golfbaan. Als een van de veiligste sporten in tijden van social distancing mocht en mag de sport zich in een grote en stijgende populariteit verheugen. Natuurlijk, nog altijd met tal van beperkingen, maar het boeken van een starttijd was op de meeste banen de afgelopen wintermaanden net zo lastig als op een mooie zomerdag.

Precies een jaar nadat de banen plots de deuren sloten, mag er weer met vier spelers tegelijk gespeeld worden. Nu is het wachten op de opening van het clubhuis om na afloop van de ronde te proosten op een geslaagde dag en daarbij herinneringen op te halen aan de tijd die ooit het nieuwe normaal was maar dan hopelijk vooral oud nieuws.

Columns
  • istock