/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2020%2F10%2F6KBVn9ymQ82fZo1601824788.png)
Over spelen aan de Schotse kust zeggen ze ook wel dat je vier seizoenen in één dag speelt, en anders in elk geval wel in een paar dagen. Het Schots Open in North Berwick was daar een treffend voorbeeld van. Het was lente, het was zomer, het was - gisteren vooral - akelig hard herfst, waarna op de slotdag een aangename lentedag tevoorschijn werd getoverd.
Het scheelde aanzienlijk in de scores. Vooral zaterdagmiddag was het weer zó verschrikkelijk slecht dat de gemiddelde score met slagen tegelijk omhoog schoot en de wedstrijd meer weg had van een survival of the fittest dan van een golftoernooi. Joost Luiten was een van de vele spelers die zaterdag bijna letterlijk kopje onder ging waardoor een topnotering in het rijk gedoteerde Rolex event uit het zicht verdween. Al was het gat ook weer niet zó groot dat met een goede laatste ronde nog terrein kon worden gewonnen.
Dat was precies wat de Nederlandse nummer 1 deed op de prachtige maar moeilijke baan van de Renaissance Club. Luiten opende met een birdie op hole 10, leverde een hole later de gewonnen slag weer in, maar gaf daarna gas op weg naar de turn. Hij bereikte het keerpunt in 32 slagen na birdies op dertien, veertien en zestien, en leek daarmee alsnog op weg naar de top-10.
Na de turn stokte de birdieproductie echter. Hole 1 leverde een bogey op, hole 3 een birdie, en voor de rest van de ronde maakte Luiten louter parren op weg naar een 68. De slotomloop in drie onder par leverde nog flink wat winst op waardoor de zesvoudig tourwinnaar als gedeeld negentiende eindigde, na de elfde plaats in Noord-Ierland vorige week een prima opmaat voor het BMW PGA Championship dat voor volgende week op de rol staat.
De winnaar in Schotland kwam pas bovendrijven na een noodzakelijk geworden play-off.
Robert Rock begon de dag als koploper en had op de slothole aan een birdie genoeg om de zege naar zich toe te trekken maar wist zich door een bogey zelfs niet voor de verlenging te plaatsen. Dat deed flight- en landgenoot Tommy Fleetwood wel. De 29-jarige Engelsman besloot met een ronde in 68 slagen om op -11 te eindigen en voegde zich daarmee bij Aaron Rai die na een -7 al een klein uur binnen was met dezelfde score.
De verlenging tussen de nummer 17 en de nummer 183 van de wereld duurde maar één hole. Niet de ervaren Fleetwood ging er met de prijs vandoor maar de 25-jarige Rai. Deze sloeg zijn drive weliswaar in de fairwaybunker maar maakte alsnog par, terwijl Fleetwood een putt van nauwelijks een meter miste en daarmee de kans om opnieuw naar de tee van achttien te gaan. Na de tweede plaats van vorige week was niet wél raak voor Rai.
'Ik weet nog niet eens wat het betekent om een Rolex event te winnen. Ik ben heel blij dat ik vandaag dit spel heb kunnen laten zien maar het is natuurlijk altijd een teameffort. Er zijn zoveel mensen die aan deze zege bij hebben gedragen, ik wil ze allemaal bedanken'.
- Golfsupport