Henrik Stenson de course-designer

Het debuut van Henrik Stenson de golfbaanarchitect luistert naar de naam Österåker Golf en ligt net buiten Stockholm. 'Ik wil de speler opties geven, zodat hij zelf kan kiezen of hij de driver of een ijzer slaan', aldus de 43-jarige Zweed.

Henrik Stenson

'Het is moeilijk om een baan voor elke type golfer te ontwerpen, maar ik denk dat het ons gelukt is. Sommige holes zien er intimiderend uit, maar we hebben ook minder goede golfers een manier gegeven om ze te spelen. De fairways zijn breed en we hebben de 'ingang' van de green opgelaten, zodat je 'm ook laag kunt aanspelen. Hij is pittig, maar speelbaar.' 

Maakt een goede speler ook een goede ontwerper?
'Ik heb het geluk gehad om in mijn carrière de beste golfbanen ter wereld te spelen – en waarschijnlijk ook een paar van de slechtste – dus je begint met een databank in je geheugen van wat je goed en slecht vindt. Ik heb vooral de invalshoek van de speler. Ik leer en interesseer me voor de technische dingen die komen kijken bij het bouwen van een baan, maar daar ligt niet mijn expertise. Het gaat mij niet alleen om het hebben van mijn naam achter een baan. Ik ben een perfectionist in alles wat ik doe en ontwerp liever twee banen waar ik helemaal tevreden mee ben, dan dat ik achter vijf banen simpelweg mijn naam zet. Je doet het goed of helemaal niet.'

Vertel eens wat over je eerste design.
'Österåker Golf is een complex van 36 holes dat we volledig opnieuw hebben opgebouwd. De grootste uitdaging was dat het niet de mooiste locatie is, met een snelweg en elektriciteitsmasten op de achtergrond, dus hebben we de routing veranderd, zodat je daarvan weg speelt. Het is een parkbaan in Amerikaanse stijl, met flink wat Sawgrass erin en een beetje Le Golf National.'

Wat maakt een baan geweldig?
'Ik ben altijd een fan geweest van linksgolf. In moeilijke condities kun je alles wat je geleerd hebt vergeten en moet je instinctief spelen. Er is geen goede of verkeerde slag, je kiest de slag die je voor je ziet. Soms is dat met een putter, soms een lobwedge, soms een ijzer-7 en soms een bump-and-run met een wedge. Ik zou graag meer op mijn gevoel spelen, want dat heb ik eerlijk gezegd in mijn carrière niet genoeg gedaan. Ik heb altijd geprobeerd analytisch te zijn, in plaats van dat ik mijn gevoel het over liet nemen.'

Welke is jouw favoriete baan?
'Ik heb met heel veel plezier linksgolf gespeeld op Muirfield, Birkdale en Troon. Ik hou van Sawgrass omdat het risk-and-reward is, do or die. Hij is heel eerlijk en laat zien wat je te wachten staat. En Pebble Beach was een geweldige week, daar had ik sinds 2010 niet meer gespeeld en je vergeet snel hoe mooi die plek is.'

Zijn er banen die je niets vindt?
'Op Chambers Bay had ik het niet naar mijn zin. Het is een prachtig terrein, maar ik denk niet dat ze de beste baan hebben ontworpen voor dat stuk land. En ook Erin Hills vind ik niet goed.'

Heb je het met andere tourpro's over course design?
'Als er iets aan een baan heel apart is, hebben we het daar bij de lunch over. Hoe kon iemand dát nou ontwerpen? What were they thinking? Ik denk dat minder meestal beter is. Bij veel moderne ontwerpen lijkt het wel of de designer iets heeft gezocht om zijn stempel erop te kunnen drukken. Het wordt snel teveel. Het kan moeilijk zijn om de balans te bewaren.'

Waar hoop je dat je eerste baan over tien jaar staat?
'Ik wil dat mensen die van onze baan stappen een leuke dag hebben gehad. En dat de baan geschikt is voor veel verschillende soorten spelers. Dat is een goede start. Het is zeker de bedoeling dat er een toernooi op gaat worden gespeeld, maar je kunt veel doen met het laten groeien van de rough en het lastig plaatsen van de vlaggen. Je kunt de baan door de set-up een stuk lastiger maken, in plaats van dat je er meteen een beest van maakt.'