Winterviews 2015 - Christel Boeljon

Het zal wel een kort interview worden toch?', zegt Nederlands nummer 1 Boeljon over het jaar waarin ze won maar ook weinig speelde.

Een kort interview, gelukkiger kan je de Beverwijkse nauwelijks maken. Ze heeft er nooit doekjes om gewonden dat ze golfster is om te golfen. In de aandacht staan, de media, ze krijgt het er bij - weet ook dat het erbij hoort - 'maar een hobby zal het nooit worden', lacht ze verontschuldigend.

Het golfjaar 2015 duurde maar kort voor Boeljon. Wie haar naam zoekt op de Order of Merit van de Ladies European Tour, zoekt die zelfs tevergeefs. Immers, wie niet het minimum aantal wedstrijden speelt, wordt uit de ranking gehaald. En dat is precies wat Boeljon overkwam in het jaar dat ze het Deloitte Ladies Open won. Door familieomstandigheden haalde ze kort na dat glorieuze moment een streep door de rest van haar seizoen.

'En dat zou ik zo weer doen', zegt Boeljon stellig, zonder in details te treden over de reden voor haar golfpauze. 'Familie is het belangrijkste wat er is, dat gaat voor alles. Dat ten eerste. Daarnaast wordt er als topsporter zoveel van je gevraagd dat je het helemaal of helemaal niet moet doen, anders heeft het geen zin. Gelukkig was ik in de omstandigheid dat ik die beslissing ook kon nemen. Door de zege in het Ladies Open was mijn speelrecht geen probleem, en daarnaast hadden mijn sponsoren, Deloitte, Abacus, de NGF, er ook alle begrip voor. Daar ben ik ze heel dankbaar voor. En laten we eerlijk zijn. Als er dingen gebeuren met je familie, in je naaste omgeving, dan wordt golf ineens heel relatief toch?'

Dat Boeljon de tas in de garage zette was evenwel een brute streep door een goed begonnen jaar. Na een wat mindere periode had ze nadrukkelijk de weg omhoog weer gevonden en de zege in het thuistoernooi leek de opmaat voor een mooi seizoen, zelfs het woord 'Solheim Cup' was alweer te horen.

'Dingen gingen steeds meer samenvallen in die periode. Als golfer is het toch vaak dat het ene onderdeel heel goed is en het andere weer wat minder. Toen niet, het zat toen allemaal goed. Met dus de overwinning in het Deloitte Ladies Open als het bewijs daarvan. Ik heb altijd gezegd dat het winnen van je thuistoernooi het moeilijkste is wat er is dus dat ik dat nu gedaan heb is heel mooi.'

'Er komt veel op je af als je in eigen land bent en het is wel bekend dat al die aandacht niet iets is waar ik heel gelukkig van word. Maar goed, dat hoort er nu eenmaal bij en het is zeker ook heel mooi dat mensen je graag zien winnen, daar een beetje bij willen horen. Hoe ouder ik word, hoe beter ik daar ook mee om kan gaan. Ik heb in het verleden wel eens thuistoernooien gespeeld waarin ik veel te veel bezig was met alles wat er om me heen gebeurde. Daar had ik dit jaar geen last van. Ik begin steeds beter te beseffen dat ik niet overal controle over kan hebben. Alleen het controleerbare kan ik controleren. Dat is iets wat ik heb moeten leren maar die instelling heeft me enorm geholpen dit jaar.'

'Ik zat de hele week goed in mijn vel en in mijn spel, kon me afsluiten voor wat er om me heen gebeurde, en was de hele week in controle. Ik stond vanaf het begin aan kop en kon dat eigenlijk de hele tijd volhouden. Het hielp ook zeker dat de roping dit jaar beter geregeld was, dat zorgde echt voor meer rust. Toch geloofde ik pas op achttien dat ik ging winnen. The International is een baan met een moeilijk slot. Zestien, zeventien, achttien. Ik heb vrijwel de hele dag geen leaderboards gezien, maar toen ik op zeventien zag dat ik ruim voorstond kon ik er langzaam van gaan genieten.'

Na een jaar met een beperkte speelkalender richt Boeljon de pijlen nu nadrukkelijk op de toekomst.

'Eind volgend jaar ga ik er eens goed voor zitten om alles te evalueren. Ik heb nog helemaal niets besloten, maar ik mag mezelf tegen die tijd – en na al die jaren – best de vraag stellen of ik na 2016 nog verder wil. Dit leven is gewoon zwaar. Altijd maar onderweg zijn, altijd weer afscheid nemen. Ik wil best eens thuiskomen in een huis waar de ijskast wel gevuld is, een huis waar je planten kan houden omdat je tijd hebt ze te verzorgen. Het is heel mooi dit te mogen doen, maar je kan de gewone dingen ontzettend missen merk ik steeds meer.'

Zo ver is het echter nog niet.

'2016 wordt een druk jaar. Ik richt me volledig op de Amerikaanse Tour. Ik zal er niet alles spelen, maar wel veel. De Olympische Spelen staan zeker op mijn planning, maar daarvoor moet ik – volgens mij, exact weet ik het niet – medio juli bij de beste honderd van de wereld staan. In Europa speel ik niet, dat wil zeggen, tenzij er een opvolger van het Deloitte Ladies Open komt.'

Vooralsnog staat het Ladies Open niet op de speelkalender en het is de vraag of – en zo ja in welke vorm – dat komend jaar het geval zal zijn.

'Ik hoop van wel natuurlijk! Nu Deloitte stopt is er met ING Private Banking wel een nieuwe partij opgestaan, maar of er in 2016 een Ladies Open komt is nog niet zeker. Of dat zou moeten? Ja natuurlijk! Hoe lang hebben we al een eigen Open? Zolang als ik me kan herinneren in elk geval. Het is voor ons, maar zeker ook voor de toekomst van het damesgolf zó belangrijk dat er zo'n toernooi is. Als je als veertien- vijftienjarige ambities hebt om pro te worden en je krijgt de kans om op het hoogste niveau mee te mogen doen, dan is dat een mooie beloning en een mooie stimulans. Het zou doodzonde zijn als het toernooi er volgend jaar niet komt. Lachend: 'Al blijft ik dan wel minstens een jaar langer titelverdediger'.

_{(Foto: Golfsupport)}