/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fgolfers-magazine%2Fgolfersmagazine%2Fdata%2Fsource%2FNederlandse_Spelers%2FSaxton_2016_Kazachstan_2.jpg "saxton")
Geen Nederlander eindigde hoger op de Order of Merit van de Challenge Tour als Reinier Saxton. De 28-jarige Santpoorter speelde in 22 wedstrijden €64.798,- bij elkaar, genoeg voor een keurige 29ste plaats op de jaarranglijst. Al was dat dertien plaatsen te laag om te promoveren naar de Europese Tour.
'Ik kwam dichtbij ja, maar net niet dichtbij genoeg. En toch ben ik zeker niet ontevreden. Ik heb mijn doel dan wel niet gehaald, ik kijk met een goed gevoel terug op het jaar. Weet je wat gek is? Ik ben pro sinds 2009 maar dit was eigenlijk mijn eerste jaar ooit waarbij ik een 'gewoon' seizoen had. Dat is ook heel wat waard toch?', grinnikt hij.
Saxton had 'altijd wel wat'. Blessures, terugkomen daarvan, beperkte speelrechten, maar in 2016 speelde hij alles wat hij kon en wilde spelen. Misschien zelfs wel net iets té veel.
'Niet dat ik met 22 toernooien fysiek teveel wedstrijden heb gespeeld, maar misschien dat ik tegen het eind van het seizoen wat meer ruimte in het schema had moeten nemen. Sommige spelers worden met de week beter als ze op weg zijn, ik word voor mijn gevoel juist scherper als ik nu en dan ook even afstand kan nemen. De batterij fysiek en mentaal thuis op kan laden. Zeker de laatste weken speelde ik maar door. Niet zo gek ook, ik maakte natuurlijk nog kans om de top-15 te halen, maar achteraf gezien denk ik dat een iets andere indeling beter was geweest.'
Al haast hij zich er achteraan te zeggen dat het mislopen van zijn kaart, daar niet in eerste instantie aan ten grondslag ligt.
'Ik heb een prima seizoen gespeeld. Veel cuts gehaald (17 van de 22, red) en had twee top-10 noteringen. Maar vooral dat laatste is eigenlijk net te weinig. Ik finish heel vaak in de top-20, maar wil je écht en kans maken op promotie, dan moet je net even vaker in de top-10 eindigen. Of minstens nog een week hebben met een echte uitschieter, zoals in Kazachstan, waar ik tweede werd. Die heb ik te weinig gehad en dan moet je aan het eind van de rit misschien meer spelen dan je past.'
De tweede plaats in het rijk gedoteerde toernooi zorgde ervoor dat hij aan het eind van het seizoen nog in de race was voor promotie. De dertigduizend euro die hij er verdiende katapulteerde hem naar de top van de ranking.
'Zo kort zit het allemaal bij elkaar. Als ik daar geen derde word, kom ik niet eens in de buurt van promotie, nu draait alles om in de laatste weken. Maar zou mijn seizoen slecht geweest zijn als ik die ene uitschieter niet gehad had? Nee, niet qua spel natuurlijk, maar wel in je ranking. Nog een zo'n week en je speelt in 2017 wel op de Europese Tour. Aan de andere kant moet je reëel zijn: als je het niet redt dan schiet je spel dus nog tekort en ben je misschien wel beter af met nog een jaar op de Challenge Tour. Kan je daar verder groeien.'
Toch had Saxton graag op de Europese Tour gespeeld. Natuurlijk. En is hij zich er ook van bewust dat hij daar zeker kans op had.
'Zeker de week na Kazachstan heb ik een kans laten liggen. Dat was een heel raar toernooi met maar twee rondes waar ik na de eerste ronde bovenaan stond. De tweede ronde maak ik alleen een 75 en zak ik helemaal weg. Die week voelt denk ik het meest als een gemiste kans. Als ik daar goed had gescoord dan had ik het misschien wel gehaald. Maar ja... misschien... dat telt natuurlijk niet.'
Nadat het ook op Qualifying School niet lukte een kaart te veroveren, maakt Saxton zich op voor een nieuw seizoen op de Challenge Tour. Al kijkt hij stiekem ook naar de Europese Tour.
'Op basis van mijn ranking kan ik in de eerste maanden van het jaar een stuk of vier wedstrijden spelen daar. Althans, als ik kijk naar de afgelopen jaren. Van die mogelijkheid wil ik zeker gebruik gaan maken, om daarna te beslissen hoe ik mijn seizoen verder in ga vullen. Ik stond ook eerste reserve voor Zuid-Afrika enkele weken geleden, maar die heb ik afgezegd. Dat was echt een moeilijke beslissing, maar mijn voorbereiding zou niet goed genoeg geweest zijn om die lange reis te maken. Daarbij krijg ik nog kansen. In totaal zou ik in 2017 misschien wel tien keer kunnen starten op de Europese Tour, maar dat doe ik alleen als ik die eerste wedstrijden goede resultaten haal. Anders ga ik na die eerste maanden volle bak voor de Challenge Tour.'
'Ik ben dan wel zeven jaar professional, ik moet nog altijd geduldig blijven. Ik heb in het verleden een paar keer gehad dat ik helemaal klaar was met golf, maar dat heb ik nu zeker niet. In tegendeel. Ik voel me elk jaar beter en heb ontzettend veel plezier in het spel. Ja natuurlijk is het soms lastig om weg te gaan van je gezin, maar als je een gewone kantoorbaan hebt zie je je kind met een beetje file en overwerk niet veel vaker, anders dan even snel bij het naar bed brengen. Het hoort bij dit werk dat je veel op pad bent, daar moet je een weg in vinden. Die heb ik gevonden. Ik geniet er van nu extra tijd thuis te zijn, maar ben er klaar voor om straks weer de deur uit te gaan. Wat ik zeg, ik heb mezelf nooit een straks tijdpad opgelegd, dus ook volgend jaar moet het niet per se gebeuren. Al is dat natuurlijk wel het doel. Ik zat er dichtbij dit jaar. Volgend jaar moet het net een stapje beter. Dan kan het zomaar wel raak zijn.'
(Foto: Golfsupport)