Uit Golfers Magazine: Createurs van de lage landen 3

Michiel van der Vaart volgde zijn opleiding aan het European Institute of Golf Course Architects. Vanaf 2002 werkte hij bij Gerard Jol Golf Design. In 2008 nam Van der Vaart het bedrijf over en in 2010 kwam de Deense architect Philip Christian Spogard er als partner bij. Samen hebben zij ook Spogard&VanderVaart opgericht voor hun werkzaamheden buiten Nederland.

Nieuwe projecten – 'Het is een combinatie. Reconstructies en aanpassingen zoals op de Hilversumsche, Veluwse en Lochem. Daarnaast is er bijvoorbeeld de Kroonprins in Vianen, waar nu negen van de achttien holes klaar zijn. Drie holes zijn in die zin afgerond dat het gras moet groeien en op de volgende zes is het grondwerk enigszins klaar. Al met al hoop ik dat de achttien holes eind 2017 bespeelbaar zijn. Helemaal nieuw? Een 9-holes project bij Oss en op Terschelling zijn er ook plannen om negen holes te realiseren. En dan is er ook nog iets heel moois in de regio Haarlem/ Amsterdam. Daarover kan ik niet meer loslaten.'

Ontwikkelingen – 'De laatste tien jaar is er al sprake van een overgang naar meer losse, natuurlijke vormen. Grilliger, zou je kunnen zeggen. Wat wij vooral willen is dat de baan onderdeel van het landschap is, dat de omgeving in het ontwerp wordt betrokken. Dat is lang niet altijd even gemakkelijk. Niet-Nederlandse leden van het European Institute of Golf Course Architects vinden dat wij het eigenlijk best lastig hebben met dat platte land. In België en ook in Denemarken heb je veel meer glooiende gebieden. En toch, zo zeggen de collega’s, zijn jullie Nederlandse architecten in staat om leuke, goede courses te ontwikkelen.'

Green Deal – 'Als je van de overheid vanaf 2020 nauwelijks nog bestrijdingsmiddelen mag gebruiken, dan moet je als baan in ieder geval zorgen voor voldoende lucht en licht, voor een goed watergebruik en schralere grond door waar nodig – denk aan kleigrond – zand toe te voegen. Dan kun je grotendeels aan de voorwaarden voldoen. Probleem met Nederlandse golfers is dat ze dol zijn op bosbanen. Maar als ik aan veel bomen denk, dan denk ik ook ‘schaduw’ en ‘geen gras’. We zijn bezig met een baan op Terschelling en daar moeten een paar fairways worden uitgekapt. Maar het moet allemaal wel breed genoeg worden om voldoende licht toe te kunnen laten.'

Par-3 – 'Liever kort dan lang. Als ik een 18-holes baan ontwerp, dan zit daar idealiter een lange par-3 in en drie korte. Ik streef ernaar dat de par-3 holes sterk van elkaar verschillen in lengte en windrichting.'

Vraag – 'Wat ik meer en meer te horen krijg van eigenaren en mensen die een baan willen laten aanleggen is dit: maak het alsjeblieft niet te lang. Een par-4 van 270 meter? Prima. Dit is een tijd waarin mensen minder tijd hebben en je ziet dat op die trend wordt ingespeeld. Vroeger moest je vanwege de eisen van de NGF altijd proberen om Par en SSS zo dicht mogelijk bij elkaar te krijgen. Die tijd is voorbij. Vraag het maar aan eigenaren van banen als Bleijenbeek en Vianen. Korter is ‘in’. Omdat ik een traditionalist ben, wil ik wel graag dat het golfspel in zijn oorspronkelijke vorm blijft bestaan. Backtees waar de pro's ook getest worden blijven ook nog nodig. Lengte blijft een belangrijke moeilijkheidsfactor.'

Greens – 'Van de achttien greens mogen er een of twee hoger liggen, maar niet meer dan dat. Voor mij is elke green overigens een uniek schilderij en hoe je het ook wendt of keert, banen als North Berwick en de Old Course van St Andrews zijn een bron van inspiratie. Niet alleen voor greens. Wat betreft de Old Course is dat eigenlijk bijzonder, want het begrip veiligheid is daar niet echt in orde. Blinde slagen, veel naar links slaan terwijl spelers die je tegemoet komen dat ook doen… Als je op de achttiende tee afslaat, zegt de caddie dat je de bal richting de eerste tee moet slaan. Hoewel, ik heb er ooit met de exploitant van een baan bij Rotterdam gespeeld en die sloeg zijn drive helemaal rechts, zomaar een appartement in.'