Reprise voor Hoge Kleij en Houtrak

Hoge Kleij en Houtrak naar finale competitie 2017.

Van onze verslaggever.

Ze kregen precies waar ze op hoopten, de heren van de Hoge Kleij en Houtrak: een nieuwe ontmoeting in de finale om de landstitel. De Hoge Kleij ontdeed zich op de prachtige baan van de Gelpenberg van de Goyer en bereikte voor het eerst de eindstrijd. Houtrak stond daar al vaker in, en deed dat dit keer ten koste van de Koninklijke Haagsche.

Pieter Bijnen glom van trots. Niet alleen omdat zijn team voor het eerst in het bestaan van de Hoge Kleij de finale haalde, maar ook om de manier waarop de club zich op De Gelpenberg presenteerde. Veel supporters, een positieve atmosfeer. ’De busreis ging helaas niet door, maar toch zijn er veel mensen gekomen. En die kunnen blijven voor de finale’, stelde de captain.

De Hoge Kleij sloot de ochtendsessie af met een 4-2 voorsprong op de Goyer, de debutant in de hoofdklasse die meteen tot de laatste vier doordrong. In de eerste twee singles leek de partij te kantelen na zeges van Vince van Veen en Davey Porsius op Robin van Deutekom (5&3) en Bruce Lancaster (3&1). Maar daarna rechtte de club uit Leusden de rug. Met vier zeges op rij werd de luid bejubelde 11-7 overwinning binnengehaald.

Bob Geurts gaf de juiste richting aan, met een 5&3 zege op Martijn Horters. Pieter Hendriks volgde met 4&3 tegen Dave Taekema, waarna Richard Bradley de punten deelde met Zeger de Graaf. Het was Bijnen zelf die met een 2&1 zege op Rody Haije de winst voor de Hoge Kleij bezegelde.

‘Dat ik degene was die het kon afmaken, dat voelde wel supergoed’, bekende Bijnen, die de hele dag de spanning voelde. ‘Ja, het is natuurlijk supergaaf om hie rte staan, om dit mee te maken. Maar ik heb ook tegen de jongens gezegd dat die kruisfinales misschien als iets unieks voelen, maar dat we er wel het maximale uit moeten halen, en geen genoegen moeten nemen met wat we al hebben.’

Luchtfoto’s

De Goyer was daarin zeker niet de makkelijkste tegenstander. Bijnen, lachend: ‘Ze hebben echt goede spelers, en een aantal slaat enorm ver. Davey Porsius maakte in de ochtend luchtfoto’s van mijn ballen. We wilden ook allebei veel bereiken hier, maar onze goede start in de foursomes maakte het net iets makkelijker. Drie potten winnen, dat was de opdracht. Dat lukte, en nu mogen we opnieuw tegen Houtrak.’’

Dat vond Bijnen een prachtige ontknoping. ‘Geweldig dat we er allebei in staan. Ik denk ook dat er bij ons in de poule een enorm hoog niveau is gehaald en het voelt goed dat we allebei in de finale staan.’

Minimaal

Houtrak deed dat dus ten koste van de Haagsche. Het verschil was minimaal: 10-8 voor de club uit Halfweg, die drie keer eerder de landstitel pakte, maar wel al jaren een vaste gast is in de kruisfinales. ‘Alleen winnen we dus niet zo vaak. Dat moet nu maar veranderen’, stelde captain Frank van Hoof.

De finaleplaats is een goed begin, net zoals Houtrak ook de ontmoeting met de Haagsche in de foursomes goed startte. De eerste twee partijen brachten winst, waarna Koen Rutten en Victor van Doorn de Haagsche alsnog perspectief boden voor de singles.

Maar ook daarin zat het venijn bij Houtrak voorin. Philip Bootsma klopte Maarten Slootmaekers (2&1) en Berry Jole was te sterk voor Seve Prins (5&4). Daarmee zat Houtrak al op de rand van winst. Mike Korver en Frank van Hoof gooide de partijin het slot met halfjes tegen Jordi Dahlberg en Nick Nolte. Dat Ronny Giezen en Brian Adams op dat moment down stonden, maakte al niets meer uit.

Voor de Haagsche waren de druiven zuur. Dat bleek wel uit de korte reactie van Slootmaekers. ‘Ik baal als een stekker, en verder wil ik er helemaal niets over zeggen’, bitste de captain.

Nieuwe kans

Frank van Hoof was begrijpelijk beter gemutst. ‘Dat we weer in de finale staan, is geweldig. Kruisfinales spelen we best vaak, finales in de laatste zes, zeven jaar ook wel, maar dat leverde niet veel titels op. Zondag krijgen we een nieuwe kans, en daarvoor was het wel een vereiste dat we vandaag wonnen.’

Van Hoof zag hoe zijn team de start maakte die het nodig had. ‘Met 4-2 leiden na de foursomes is lekker. Bovendien waren onze jongens voorin aan het vlammen, en dat gaf de andere spelers wat rust. Met twee zeges in de singles wisten we dat het bijna gedaan was.’

Ook Van Hoof kijkt uit naar de revanche tegen Hoge Kleij, dat bij de confrontatie in de poule de sterkste was. ‘Maar een finale is toch iets anders. De ervaring die wij daarin hebben moet een pluspunt zijn. Aan de andere kant maakt Hoge Kleij tot nu toe een onbevangen indruk. Vraag is of ze dat ook in de finale zijn. Het wordt in ieder geval een prachtige dag.’

Zeker omdat ook nog eens de reserveteams van Hoge Kleij en Houtrak op de Gelpenberg aantreden om te strijden om de landstitel. ‘Dat maakt het helemaal fantastisch’, vond Bijnen, die ook nog de spijker op de kop sloeg met zijn gevoel over de kruisfinales. ‘Het is gaaf te zien hoe we met elkaar omgaan als spelers. Er zat spanning op, maar toch is supersportief en met veel respect voor elkaar. Dat is prachtig.’

Uitslag

(Foto: Golfsupport)