Een dwarse hole en twee gezichten

Ralph Miller en Reinier Saxton sloten de eerste ronde van het KLM Open af boven par, respectievelijk één en twee slagen.

Reinier Saxton

Ralph Mlller sloot de eerste ronde van alweer zijn vijftiende (!) KLM Open af met een score van 72, een slag boven par. Daar zag het lang niet naar uit, maar de pro van de Lage Vuursche verspeelde in zijn laatste vier holes twee slagen.

‘Daar zat een bogey bij op de zesde hole, die me eigenlijk al vier jaar dwars zit’, vertelde Miller. ’Elke keer als ik denk dat ik een makkelijke birdie ga spelen, kom ik eraf met een par of een bogey. En zo moeilijk is die hole ook echt niet, maar toch was het vandaag weer een bogey. Heel zuur.’

Op de negende – zijn laatste hole – leverde hij opnieuw een slag in. ‘Ik sla mijn tweede schot waar ik ‘m absoluut niet moet slaan, namelijk de bunker links van de green. Dan wordt een par heel moeilijk en dat bleek ook wel.’

Nou lijkt 72 nog een redelijke score, maar daar was Ralph Miller het zelf niet mee eens. De omstandigheden, vond hij, waren daarvoor te goed. ‘Het was windstil en de baan ligt er echt perfect bij. Dan weet je dat de par eigenlijk 70 of misschien zelfs wel 69 zou moeten zijn. En op vrijdag wordt dat hetzelfde.’ Miller verwacht dat de cut op -2 komt te liggen. ‘Betekent dat ik vrijdag -3 moet spelen om erbij te zijn in het weekend. Dat is haalbaar, maar dan moet ik wel goed van de tee zijn. De rough is moordend namelijk. Daar moet je echt niet zijn.’

Saxton

Reinier Saxton had een slag meer nodig dan Miller, maar ook de Amsterdammer had uitzicht op meer. Na twaalf holes was Saxton met solide spel twee onder de baan, twee holes later stond hij een slag boven par en dat bleek het begin van meer ellende. ‘Absoluut een ronde met twee gezichten. Ik begon best goed, en ook nog op de moeilijker negen. Maar daarna verloor ik een paar drives, belandde steeds net aan de verkeerde kant. Dan betaal je de prijs. Bovendien waren ook mijn wedges binnen honderd meter gewoon niet goed genoeg.’

De bogey en dubbel bogey op hole vier en vijf – zijn dertiende en veertiende – kwamen wel even binnen bij Saxton. ’Zeker na die goede birdie op driekwam dat helemaal uit het niets. Je weet dan dat je nog een par 5 en een paar kansen krijgt, wilt blijven vechten, maar het missen van mijn zure birdieputt op de zesde was een nieuwe klap. Dan wordt het inderdaad een ronde met twee gezichten.’

Van comfortabel ging het ineens naar wat ongemakkelijk. ‘Natuurlijk niet de eerste keer dat zoiets gebeurt. Dan probeer je het om te draaien. Dat lukte niet echt, maar dat is ook golf.’

Saxton verscheen overigens in Spijk omdat hij het toernooi van de Challenge Tour in Kazachstan liet schieten, in tegenstelling tot collega’s als Daan Huizing, Wil Besseling, en Lars van Meijel. Daar had de Amsterdammer een goede reden voor. ’Mijn vrouw is hoogzwanger en dat gaat voor. Vanuit Spijk ben ik eventueel een stuk sneller thuis dan vanuit Kazachstan.’

Afslag op
  • Golfsupport