Koninklijke Haagsche terug op het hoogste niveau

De onverwachte degradatie van de hoofdklasse naar de eerste klasse in 2018 was een enorme klap voor het eerste team van de Koninklijk Haagsche G&CC. Captain Maarten Slootmaekers zat er enorm doorheen, maar besloot toch zijn team weer terug te brengen naar de hoofdklasse. Zondag 26 mei 2019 won zijn team de promotiewedstrijd tegen De Merwelanden op de Drentsche Golf & Country Club met 13-5.

Hoe ben je vorig jaar omgegaan met de degradatie?

‘Dan schieten allerlei rare gedachten door je heen, zelfs ermee stoppen heb ik even overwogen. Maar als je al 24 jaar in dat team zit dan draag je dat club- en teamgevoel echt wel met je mee. We hebben nu een aantal jongens die vorig jaar voor het eerst meespeelden. Die merken nog iets minder wat zo’n degradatie met de club doet. We zijn het ‘gewend’ dat we in die hoofdklasse spelen, want we vinden dat we daar ‘horen’ te zijn. Maar vorig jaar was dat dus niet zo, want anders degradeer je niet. Dat was onze eigen schuld. Er werd me ook direct gezegd: ‘Nu mag jij dus niet stoppen.’ Dat vond ik zelf ook wel. Maar we hebben ook direct gezegd dat we na 1 jaar terug moesten zijn in de hoofdklasse. Dat was ons enige doel en dat was best ingewikkeld. Er zijn een hoop mutaties geweest en we hebben er twee nieuwe jongens bij.’

Hoe was die overstap naar de eerste klasse?

‘We wisten eigenlijk totaal niet wat we moesten verwachten. Je weet wel dat je alleen eigenlijk te verliezen hebt. Iedereen kijkt toch naar je, dat is best lastig. Onze eerste wedstrijd was het aller moeilijkste. Het verwachtingspatroon bij iedereen zo hoog, maar dat heeft ons vorig jaar ook genekt. Je wilt niet weer op die manier beginnen en dan jezelf, je team en alle anderen teleurstellen. Na die eerste wedstrijd zijn we uiteindelijk toch heel makkelijk door de poulewedstrijden gegaan en dan merk je ook dat je gewoon niet in die eerste klasse thuishoort. Maar vandaag moesten we toch maar weer even winnen tegen een ander team dat hoofdklasse heeft gespeeld.’

Je leek vandaag wel heel gespannen?

‘Ja, ik deed hele rare dingen in de baan. Pure spanning voor de rest van het team en de mensen van de club die toch weer allemaal met ons meegereisd zijn. Op het laatst moesten we nog een wijziging aanbrengen in ons team: Nick Nolte kon niet meespelen vanwege gelukkige familieomstandigheden. Gelukkig kon zijn vader Bart meespelen, echt een fenomeen. Die man is nog steeds zo goed, echt knap.’

Volgend jaar?

‘Ik wil volgend jaar eigenlijk nog één keer hoofdklasse spelen en dan is het misschien wel genoeg: 25 jaar is best lang in zo’n team. We moeten gewoon een team hebben dat weer echt in de hoofdklasse mee kan doen. Dan moet ik zelf ook eerst zorgen dat ik daar in kom want tegenwoordig is niemand meer zeker van zijn plek! Maar het team zoals we dit nu hebben kan het zeker aan. We hebben nu Tim en Martijn van der Steen erbij. Die jongens zijn nu nog zo vreselijk jong, die gaan nog veel beter worden. Ook Dario Antonisse is er nog. Ook hij is jong en hij wordt als het goed is nog geen professional aan het einde van het seizoen dus hij kan ook nog een jaar mee. En Aron Joustra natuurlijk. Die jongens zijn de toekomst van dit team.’

Hoe heb je deze fase ervaren?

‘Het is voor ons vooral een opluchting. Ik denk dat we na vorig jaar best nederig moeten zijn. Je moet niet een te grote bek hebben. We zijn nu echt heel blij, maar we willen het niet te uitgebreid vieren. We hebben echt flink geleerd van vorig jaar, dit heeft ons sterker gemaakt. Dit is hartstikke mooi!’