Melanie on Tour: Invites

Een paar keer per jaar speelt Joost een toernooi met een invite. Dan speelt hij het toernooi niet op basis van zijn ranking op de wereldranglijst, maar doet hij op uitnodiging mee. Maar hoe komt hij eigenlijk aan zo’n invite?

Op basis van zijn plaats in de Race to Dubai - de ranking van de European Tour waar hij rond de 20e plaats staat - kan Joost aan alle toernooien van de Europese Tour meedoen. Met de rond 70ste plek op de wereldranglijst geeft dat hem ook toegang tot een aantal toernooien in Amerika. Voor de toernooien waar hij niet met zijn ranking in komt, heeft hij een invite nodig.

De meeste professionele golftoernooien op de European Tour en PGA Tour reserveren in het spelersveld altijd nog ruimte voor golfers van een bepaald niveau, oud-winnaars of publiekstrekkers. En er worden ook altijd wat plekken gereserveerd zodat lokale federaties, bestuurders en sponsoren spelers kunnen uitnodigen om het veld te vullen.

De criteria om een invite te kunnen ontvangen zijn per toernooi verschillend. Spelers kunnen een uitnodiging ontvangen vanwege nationaliteit, relaties met sponsoren of invloed op de kaartverkoop. Je kunt een invite niet kopen, dus er is altijd een hevige strijd tussen alle managers om de spelers in een toernooi te krijgen. Voor invites op de PGA Tour is daarom een goede manager belangrijk. Wasserman, het managementbureau waar Joost bij zit, zet zich goed in voor deze invites en ontwikkeling van de spelers. Zij proberen de relaties op te bouwen met de toernooien om zoveel mogelijk plekken te krijgen voor ‘hun’ spelers.

Dat zo’n uitnodiging eraan komt, weet een speler soms maanden van tevoren, maar het zou ook last minute besloten kunnen worden. Zoals bij Joost aan het begin van het jaar, toen hij twee dagen van tevoren te horen kreeg dat hij mee mocht spelen in het Valero Open in Texas. Ook werd hij een paar dagen voor The Memorial toch onverwachts door Jack Nicklaus uitgenodigd om mee te doen.

Amerikaanse toernooien zijn super gaaf om bij te zijn vanwege de sfeer, vele toeschouwers (minimaal 30 000 per dag) en de mooie en lastige banen. Jammer genoeg lukte het mij niet om bij deze twee toernooien bij Joost te zijn.

(Deze column van Melanie-Jane Lancaster stond eerder in Golfers Magazine)