Interview: Floris de Vries 'Mooie herinneringen'

Eén keer speelde de Nederlander in The Open. In 2011 werd hij fraai 48ste.

floris de vries

'Ik weet nog dat ik die laatste dag vroeg op de dag en samen met Ryan Moore speelde. Ik maakte een 73 en hij ook zoiets. Het weer was niet meer zo slecht als op zaterdag, maar het was nog steeds niet best dus we dachten ook wel dat we flink gingen stijgen met deze score. Jammer genoeg werd het weer beter in de middag en schoten we er niet heel veel mee op. Al is 48ste natuurlijk zeker niet slecht.'

2011 was het debuutjaar van de Nederlander op de Europese Tour en – zo geeft hij toe – heel erg ondersteboven was hij niet van zijn plaatsing voor The Open op Royal St. George's.

'Nee, ik was nog zo jong dat ik het eigenlijk allemaal wel gewoon vond geloof ik. Ik vond gewoon dat ik daar thuis hoorde, dus toen ik me via een local qualifier in Zuid-Afrika plaatste vond ik dat wel mooi, maar stond ik niet te juichen of zo. In zekere zin was het 'gewoon' een toernooi als alle andere. Natuurlijk kijk je wel je ogen uit, is alles veel groter dan je gewend bent, en denk je af en toe 'hé daar heb je die of die grote naam', maar ik was daar niet om sterren te kijken. Ik wilde zelf een prestatie neerzetten.'

(artikel gaat onder foto verder)

Het was slecht weer, echt héél slecht...

De Vries, destijds 21 jaar, plaatste zich tamelijk eenvoudig voor het weekend.

'Ik speelde goed die week, ondanks de omstandigheden. De zaterdag was het weer verschrikkelijk. Eigenlijk was er niets leuks meer aan op dat moment, was het alleen een kwestie van overleven. Zoveel regen...het was echt niet normaal. Het weer hoort bij The Open, maar dit sloeg nergens op', lacht de teaching-pro van De Haar bij de herinnering. 'Als je met vraagt wat als eerst in me opkomt als herinnering, dan is het die zaterdag. Zo erg was het.'

Gelukkig voor de inmiddels al weer jaren gestopte 29-jarige Apeldoorner is het slechte weer zeker niet de enige herinnering aan de door Darren Clarke gewonnen editie op de baan in Kent.

'Alles is zó groot, dat was wel mooi. En hoewel ik het eigenlijk 'gewoon' vond, was het achteraf toch wel mooi dat je daar met al die gasten op de range en de baan staat. Maar mijn mooiste herinnering is denk ik toch de laatste hole. Ik sloeg een goede driver en een heel goed ijzer naar de green en eindigde met een birdie. Dat is een hole die ik denk ik nooit meer vergeet.'

Eindigen met een birdie.
Tour
  • Golfsupport