Nederlanders klaar voor eindexamen

Vrijdag begint misschien wel het belangrijkste toernooi van het jaar. Op Qualifying School wordt bepaald hoe je 2018 eruit zal zien. Vier landgenoten staan in het veld van het ijzersterk bezette toernooi in Tarragona.

Naar verluidt stonden er nog nooit zoveel winnaars aan de start van Final Stage, en een snelle blik op het deelnemersveld leert dat die bewering zomaar waar zou kunnen zijn. Zo won Gonzalo Fernadez-Castono bijvoorbeeld zeven keer op het hoogste niveau, Simon Dyson zes keer, mocht Anders Hansen drie keer een beker optillen en wonnen tal van andere spelers één keer of speelden mee in de Ryder Cup. En toch staan ze vrijdag allemaal voor dezelfde opgave: bij de beste twintig zien te eindigen om een van de kaarten voor volgend jaar in ontvangst te mogen nemen.

'Het veld is minstens net zo sterk als voor een regulier toernooi van de Europese Tour', zegt Maarten Lafeber dan ook. 'De Europese Tour maakt het steeds moeilijker voor de jongens achterin het veld om hun kaart te behouden, of voor nieuwe jongens om er op te komen, en dan krijg je dus dit soort velden. Dan weet je gewoon dat je goed moet spelen en dat het een beetje mee moet zitten wil je aan het eind van de rit goed uitkomen. En nee, jaren tourervaring helpen je volgens mij niet echt. Hooguit dat je een beetje beter om kan gaan met wat er tegen het eind op je afkomt, maar eerlijk gezegd heb ik daar ook niet zo heel veel ervaring mee natuurlijk. Na het begin van mijn loopbaan ben ik hier nauwelijks nog teruggeweest, en de laatste paar jaar lukte het me niet. Hoe het deze week loopt? Moeilijk te zeggen, maar mijn spel is absoluut beter dan vorig jaar. Mijn lange spel loopt weer waardoor ook het vertrouwen stijgt en ik sta goed te putten. Ik verwacht wel redelijk lage scores maar je hebt gewoon een solide week nodig, dat is waar het op neer komt.'

Ook Jurrian van der Vaart weet wat de eerste opdracht is: 'De bal goed slaan, goed putten en slag voor slag blijven spelen. Het is een lange week en je moet nergens op de zaken vooruit gaan lopen. Dit is mijn eerste Final Stage maar ik ken deze baan al wel. Dat wil zeggen één van de twee banen, maar ik ben positief verrast over de andere. De Hills is de wat lastiger baan van de twee, en die spelen we twee dagen. De andere baan – Lakes – is wat meer een resortbaan en die spelen we vier dagen. Ik denk dat er veel birdies gemaakt gaan worden al wordt er ook veel wind verwacht de komende dagen, dat kan alles weer anders maken. Maar ook daar ben ik niet mee bezig, net als dat ik niet al te zeer wil denken aan het feit dat het 'Final Stage' is. Je merkt het wel hoor, de oefenrondes duren een eeuwigheid, iedereen wil van elke mogelijke en onmogelijke hoek nog even chippen. Je ziet dat veel jongens toch een beetje nerveuzer zijn dan anders. Ik merkte het vorige week bij mezelf in de laatste ronde ook, maar juist op die momenten moet je gewoon je ding blijven doen, de bal slaan, jezelf goed managen en rustig doorspelen. Als ik dat zes dagen doe dan zie ik daarna wel wat me dat oplevert'.

Daan Huizing komt het meest uitgerust aan de start. De man uit Soest had als enige van het kwartet geen voorrondes nodig omdat hij hoog genoeg eindigde op de ranking van de Challenge Tour. Na een goed slot van het seizoen vond hij zichzelf in Oman terug op de 22ste plaats van de Order of Merit terug, slechts vijftienduizend euro te weinig om direct naar de Europese Tour te mogen, maar ruim voldoende voor een goede kaart voor de Challenge Toyur van 2018 en dus een plaats in Final Stage. 'Het is jammer dat ik het net niet via de ranking heb gered, want uiteindelijk kwam ik nog dichtbij. Dan kan je het ineens terugbrengen tot hier een slag en daar een slag, maar dat heeft geen enkele zin natuurlijk. Ik ben tevreden hoe het de tweede helft van het jaar gegaan is en heb gewoon goede stappen gemaakt met een goed team om me heen. Als ik bedenk hoe ik er een jaar geleden voor stond en dat vergelijk met nu, dan is dat een enorm verschil. Ik weet wat ik moet doen deze week, ik moet goed uit mijn doppen blijven kijken, mijn koppie blijven gebruiken en geen domme dingen doen. Dat is waar het ook hier uiteindelijk op neerkomt.'

De vierde en laatste Nederlander is Johannes Veerman. De Nederlandse Amerikaan is vooral actief op de Asian Tour en stelde daar zijn kaart voor 2018 al lang en breed veilig, hetgeen hem in de gelegenheid stelde om af te reizen naar Europa voor de Qualifying School hier. Vorige week in Second Stage plaatste hij zich schijnbaar eenvoudig voor Final Stage, en ook voor aanvang van deze week lijkt hij niet bijzonder nerveus. 'Ik moest vorige week wel wennen aan de omstandigheden, vooral aan de kou! Het is wel even geleden dat ik speelde bij een temperatuur onder de vijftien graden... Aan de baanomstandigheden hoefde ik gelukkig niet te wennen: in Japan en Korea gebruiken ze dezelfde soorten gras, dus dat scheelde. Als ik mijn kaart haal ben ik van plan om de Aziatische en de Europese Tour te combineren, al is het idee wel om me wel vooral op Europa te concentreren dan.'

Qualifying School start vrijdag 11 november en duurt zes dagen. De starttijden voor de eerste twee dagen vind je hier